Styx: Shards of Darkness - i jak tu lubić tego złośliwego goblina? - recenzja

[Gram.pl 3]

Małgorzata Trzyna

Styx: Shards of Darkness to bardzo dobra gra dla fanów skradanek - zarówno weteranów, jak i tych, którzy nieczęsto sięgają po ten gatunek.

Przeczytaj cały tekst "Styx: Shards of Darkness - i jak tu lubić tego złośliwego goblina? - recenzja" na gram.pl

[MisioKGB 9]

No i mi pasuje, jestem na pierwszej misji, wściekam się niemiłosiernie bo gra trudna jest, no ale przejdę na pewno. Już teraz bardziej podoba mi się niż 1 część.

[MisioKGB 9]

Ok już prawie kończę i muszę przyznać, że gra jest świetna, ciekawsza od pierwowzoru!

[kolekk 0]

"Tak jest: jeśli Styx zginie, jego piękna inaczej morda pojawia się na ekranie, by nawrzucać graczom, że są pozbawieni rozumu albo ponarzekać na projektanta lokacji. Z założenia przełamywanie w ten sposób czwartej ściany miało być zabawne - mnie niespecjalnie przypadło do gustu. Styx jednak taki właśnie jest: wredny i złośliwy, nie próbuje zyskać niczyjej sympatii. Trudno, nie muszę go lubić."

Autorka jakaś przewrażliwiona na swoim punkcie. Gra jest przekozacka i nie mówie tu tylko o fabule, mechanice ale właśnie o zachowaniu Styxa, o przełamywaniu tej czwartej ściany i jego tekstach. Wystarczy mieć do siebie troche dystansu. Ale właśnie tak jest, jak człowiek jest sztywny jak księgowy w gipsie. Wystarczy kiją wyciągnąć wiadomo skąd. Założę się, że autorka po jednym dniu spędzonym ze mną zamknąłaby się w domu i płakała całą noc w poduszkę. Nie pozdrawiam.

[Numenpl 9]

Dnia 21.05.2017 o 17:54, kolekk napisał:

Autorka jakaś przewrażliwiona na swoim punkcie. 

Albo po prostu jest do niczego jeśli chodzi o skradanki.