olga2468

Mam takie pytania, na które nie mogę znaleźć precyzyjnej odpowiedzi, a pojawia się ono często na egzaminie gimnazjalnym. Otóż: - czym różni się wzgórze od góry? - czym różni się dolina od kotliny? Oczekuję precyzyjnej odpowiedzi, a nie, że góra jest większa itp. Od kiedy zaczyna się góra, a kończy wzgórze?

Podstawą graniastosłupa jest romb. Przekątne graniastosłupa mają 8dm i 5 dm, a wysokość 2dm. Oblicz pole powierzchni i objętość bryły. Proszę o odpowiedź ;) Niby łatwe, ale coś mi ciągle nie wychodzi O_o

Obudziłam się i pierwsze co mi się rzuciło na myśl, to że wszystko mnie boli. Najbardziej plecy. Przetarłam oczy i rozejrzała sie w około. Otaczała mnie... klatka. - Co do cholery... - zaczęłam obchodzić ją dookoła. Nie była bardzo mała, ale... - Czemu ja to do cholery jestem?! Powoli zaczęło do mnie docierać co się wydarzyło. Pamiętałam jak mięliśmy spotkać tych rozbitków, którzy byli po drugiej stronie wyspy. Ale okazało się, że to raczej nie oni... Zaczęli nas atakować... Uciekaliśmy... ale chyba bezskutecznie skoro siedzę tutaj! Skierowałam wzrok poza klatkę. Na przeciwko stała druga, w której zauważyłam leżącego Lucasa. - Ej, Sawyer! Sawyer! Lucas wstawaj! - wołałam, jednak ten nie zareagował. - Sawyer?! - znowu nic. Pozostało mi tylko czekanie na dalszy rozwój sytuacji. Siadłam w kącie i zatopiłam się w myślach.

Wytrzeszczyłam oczy. - Jak to?! Ktoś oprócz nas przeżył tą katastrofę?! - nie to spytałam, ni stwierdziłam. - Ciekawe gdzie oni są... Przemas, spróbuj jeszcze raz. - Dobra, ale nie wiem czy coś z tego będzie. Jednak nie udało się i kilka prób poszło na marne. - Musimy ich odnaleźć! - Po co? - Jak to po co. Lecieliśmy w jednym samolocie. Myślę, że powinniśmy trzymać się razem. Zwłaszcza jeżeli zaczynają dziać się tutaj tak dziwne rzeczy...

Kiedy Igor odszedł zamyśliłam się. Siedzimy tu już drugi dzień. Pomoc powinna już być... Cóż... poczekamy zobaczymy. Na razie trzeba postarać się tutaj zaaklimatyzować. W końcu mi to planów nie zepsuło... Ciekawe jaką minę ma teraz Theodore... Zaśmiałam się cicho. W końcu skończyłam jeść i postanowiłam się trochę przejść. Zdjęłam buty i poszłam na spacer nad brzegiem wody.

Mam od niedawna. Niecały miesiąc? http://www.lastfm.pl/user/olga2468/

Znowu zabieram się za mój Gramsajt. W najnowszym wpisie coś dla fanów J-rocka - Dir en Grey i ich cudne fotki ;) zapraszam ;)

Zastanawiało mnie dlaczego Lucas chciał SAM się odłączyć i gdzieś rozejrzeć. To raczej nie jest bezpieczne na wyspie, która jednak nie jest bezludna. Kto wie co tu może się kryć? Szłam zamyślona patrząc przez siebie. - Pozostaje nam tylko nadzieja, że ktoś rzeczywiście zauważy nasz brak lądowania i po nas przyleci. Chociaż ja wcale nie mam ochoty wracać...

- No chłopcy, musimy stąd zwiać, to pewne. Tylko jak? To więzienie jest piekielnie dobrze strzeżone! - mówiłam przechadzając się po pomieszczeniu. Byłam coraz bardziej podekscytowana pomysłem ucieczki z takiego miejsca jak TO. - To wprost szaleństwo, ale nie mam zamiaru tu zgnić! - zamyśliłam się nad swoim losem. - Jaka droga prowadzi z naszego skrzydła do lewego? Hm? Którędy można się przedostać? - zadawałam mnóstwo pytań coraz bardziej gestykulując.

Rano wyruszyliśmy dalej. Zostało już nam bardzo niewiele drogi i chyba wszyscy chcieli już zobaczyć czy krótkofalówka działa. - O, już niedługo! Zbliżamy się do szczytu, nareszcie... W końcu dotarliśmy do celu. - Uch, ale dzisiaj gorąco... - przetarłam czoło rękawem. - No! Sprawdźmy to cudeńko! [ Tykus, film urwany po jednym browcu na głowę? ;o ;D ]

[ O, dobrze, bo troszkę się pomieszało ;) ] Zrobiło się ciemno i rozbiliśmy obóz. Ognisko już pięknie się paliło i zajęliśmy się pogawędką. - W sumie to powinniśmy się załamać naszą sytuacją... - zaczęłam. - Rozbiliśmy się na bezludnej wyspie. - No, ale zaraz się wydostaniemy! Mamy krótkofalówkę! - To nie zmienia faktu, że się rozbiliśmy i ledwo przeżyliśmy... Chociaż dla mnie to nie jest jakiś wielki szok. W pewnym sensie wiele mi to ułatwiło... - zakończyłam tajemniczo.

- Racja, ruszajmy. Dobrze by było dotrzeć tam przed zachodem słońca. - stwierdziłam. - Przemas? Mógłbyś pokazać mi tą gitarę? - Pewnie, trzymaj - uśmiechnął się. - Miałam kiedyś do czynienia z muzyką gitarową i... - na moment przerwałam - to naprawdę dobra gitara. Chyba mamy tu gdzieś muzyka! - Uśmiechnęłam się.

Zauważyłam w końcu gitarę znajdującą się na gałęziach drzewa. - Eee? To trochę niecodzienny widok... Zdejmijmy ją! Pewnie należy do kogoś z pozostałych rozbitków! Spojrzałam na towarzyszy krytycznym wzrokiem. - Kto mnie podsadzi? Ściągnę tą gitarę.

Nowy wpis ---> krótki opis dopiero co przeczytanej przeze mnie książki ;)

Oj ;) 8. Olga Bagwell - morderstwo z premedytacją ;)