soltys121

ok srry

Sorry zapomniałem. Moja wina. Za duże przyzwyczajenie do GG. :-)

Znam tego Merilla 666 jest metalem ''''ja zresztą też''''. Pozdro!

Mam nadzieje ze zauwazyles ze to nie ja napisałem ''''Hip-Hop jest do d***''''

Nie, po prostu chce posłuchać o czym gadacie.

No cóż zdarza się.Pozdrawiam!

Okej sorry...

Nom masz całkowitą rację chociaż ja Gothicowi 3 dał bym 8+/10 a Oblivionowi 10/10. A z tymi bugami to mam coś dla ciebie: wejdź do wody tak aby twoja postac pływała i włącz sobie na chwilę ekwip a potem wyłącz.(Twoja postać powinna chodzić po wodzie troch w niej zanużona)

Witam was wszystkich serdecznie jestem heavy metalowcem!!!

Tak za taki post też bym dał bana TOBIE!!! Rada:Tij Posty!!!

Aaaaaaaaa...! Przemiana boli...! Teraz już jestem dobry i miły.(serio)

Jak już obiecałem oto wasz post w całości: Filozofia Filozofia satanistyczna wišże podstawy filozofii i Boga, emocji i dogmatów. Owe dogmaty nie sš już tak krzywdzšce jak dogmaty przodków, które stojš w sprzecznosci z ludzkš naturš. Czasy się zmieniajš, lecz człowiek nie. Podstawy satanizmu zawsze istniały. Jedynie nowa rzeczš jest to, że powszechne cechy ludzkie wykorzystano dla zbudowania formalnej organizacji religijnej Szatan reprezentuje opozycję w stosunku do wszystkich religii, które potępiajš człowieka za jego naturalne instynkty. Otrzymał on piętno zła, albowiem reprezentuje ciało, ziemskoœć i ziemskie aspekty życia. Szatan, głowny diabeł œwiata zachodniego był poczštkowo aniołem którego rolš było niesienie raportów do Boga o ludzkich przestępstwach. Nie wczeœniej niż w XIV stuleciu zaczęto go opisywać jako złe bóstwo, półczłowiek i półzwierzę z koŸlimi rogami i kopytami. Przed chrzeœcijanami cielesnš stronš ludzkiej natury rzšdził bóg zwany Dionizosem lub Panem, który symbolizował płodnoœć ciała i żyznoœć ziemi. Za każdym razem, kiedy jakiœ naród wejdzie pod nowe formy rzšdów, niedawni bohaterowie stajš się czarnymi charakterami, łajdakami i nikczemnikami. Tak samo jest z religiš. Wczeœni chrzeœcijanie wierzyli, że pogańskie bóstwa były diabłami i wykorzystanie ich oznaczało zastosowanie czarnej magii. Zaœ cudowne niebiańskie wydarzenia okreœlali białš magiš. Czterej koronowani Ksišżęta Piekła to: Szatan: przeciwnik, opozycjonista, oskarżyciel, pan ognia i Piekła. Lucyfer: niosšcy œwiatło, oœwiecenie, powietrze. Belial, czyli Bez Pana, symbolizuje płodnoœć ziemi i niezależnoœć. Lewiatan, wšż z głębin. Satanizm reprezentuje szacunek dla wszystkich, którzy nań zasłużyli zamiast miłoœci ofiarowanej niewdzięcznikom. Nie można kochać wszystkich i wszystkiego. Jeżeli cokolwiek jest stosowane ze zbytniš hojnoœciš, to dewaluuje swoje prawdziwe znaczenie. Miłoœć jest jednym z najbardziej intensywnych uczuć człowieka. Drugim jest nienawiœć. Jeżeli próbujesz kochać wszystkich, to zmniejszasz tym samym uczucie dla tych, którzy na nie zasłużyli. Satanizm wielu ludziom kojarzy się z brutalnoœciš i okrucieństwem. Jest tak dlatego, że ludzie obawiajš się stawić czoła prawdzie. A prawda jest taka, że ludzkie istoty nie zawsze sš dobrotliwe i kochajšce wszystko. Satanista przyznaje się, że jest zdolny tak do miłoœci, jak i do nienawiœci. Często też przyjmuje się, że aktywnoœć seksualna jest najistotniejszym czynnikiem religii satanistycznej. Satanizm rzeczywiœcie staje w obronie wolnoœci seksualnej, lecz tylko w prawdziwym sensie tego słowa. Wolna miłoœć w myœl koncepcji satanistycznej znaczy dokładnie możnoœć dokonania wyboru, czy chcesz dochować wiernoœci jednej osobie, czy też chcesz zaspokajać swe seksualne pragnienia z takš liczbš osób, jaka jest niezbędna do osišgnięcia satysfakcji. Satanizm pobłaża każdemu rodzajowi działań seksualnych, które odpowiednio zadowolš indywidualne żšdze, czy to będzie heteroseksualizm, homoseksualizm, biseksualizm czy nawet aseksualizm. Satanizm nie broni gwałtów, molestowania dzieci czy aktów płciowych ze zwierzętami czy innych przejawów seksualnej aktywnoœci, pocišgajšcych za sobš uczestnictwo tych, którzy tego nie chcš lub których przyzwolenie zostało wymuszone przez zastraszenie lub wprowadzenie w błšd. Aktywnoœć seksualna jest rzeczywiœcie tak usprawiedliwiona, jak i popierana przez satanizm, lecz oczywisty fakt, że jest on jedynš religiš, która uczciwie stawia sprawę, powoduje, że pisano o nim tak wiele. Prawdziwy satanista nie jest uzależniony od seksu w większym stopniu aniżeli przez jakškolwiek z innych żšdz. Religijne œwięta. W religii satanistycznej najważniejszym ze wszystkich œwišt sš własne urodziny. Pozostaje to w prostej sprzecznoœci z najœwiętszymi dniami innych religii, które wielbiš Boga wymyœlonego w antropomorficznej formie. Każdy człowiek jest bogiem, jeœli dokona wyboru uznania się za niego. Innymi wielkimi œwiętami satanistycznymi sš Noc Walpurgi i Halloween, czyli wigilia Wszystkich Œwiętych. Œwięta Walpugis lub Walpurga urodziła się na poczštku VIII w. Z murów klasztoru żeńskiego w Dorset, gdzie przebywała 27 lat, przeniosła się do Germanii z zamiarem zakładania zakonów. Została zwierzchniczkš dwóch klasztorów, gdzie po œmierci została pochowana. Jej ciało zostało pochowane w skalnej jamie, z której wyciekał jakiœ rodzaj oleju bitumicznego, znany póŸniej jako olej Walpurgi. Uważany był za cudowny œrodek przeciw chorobom. Pieczara zaœ stała się miejscem pielgrzymek. Dla zachowania jej pamięci wykorzystywano różne daty, najczęœciej jednak 1 maja. Wigilia przedmajowa została zapamiętana jako noc, w którš przybywajš wszelkie demony, widma, zjawy, strachy i tym podobne w zamiarze wzięcia udziału w dzikich biesiadach symbolizujšcych urzeczywistnienie wiosennego zrównania dnia z nocš. Halloween, wigilia Wszystkich Œwiętych lub Dzień Zmarłych przypada na 31 paŸdziernika lub 1 listopada. Poczštkowo to œwięto było zwišzane z uroczystoœciami ognia w Brytanii za czasów druidów, zaœ w Szkocji œwiętowano je w okolicznoœciach, w których duchy zmarłych, czarownice i czarnoksiężnicy stawały się niezwykle aktywne. Czarna msza Żadne inne hasło nie było tak mocno łšczone z satanizmem jak Czarna Msza . Należy stwierdzić najardziej bluŸniercza ze wszystkich religi ceremonii jest niczym wiecej jeżeli literackim wynalazkiem. Popularne wyobrażenie Czarnej Mszy jest takie: Kapłan rozebrany z habitu stoi przed ołtarzem który stanowi naga kobieta z nogami sproœno rozstawionymi ukazujšcymi przygotowanš do pchnięcia pochwę. Jej rozłożone ręce trzymajš czarnš œwiecę zaœ na brzuchu kobiety spoczywa kielich zawierajšcy krew. Ponad ołtarzem wisi odwrócony krzyż, trójkštna hostia jest metodycznie pobłogosławiona w chwili gdy kapłan z szacunkiem wsuwa i wysuwa jš z warg sromowych kobiety ołtarza. Dalej należy się spodziewać inwokacji do Szatana i różnych demonów na którš składajš się modlitwy i psalmy œpiewane wspak przeplatane ze sproœnoœciami, a wszystko to dzieje się w obrębie granicy pentagramu zakreœlonego na podłodze. Dodajmy do tego zapach kadzideł, biczowanie, palenie modlitewników i tym podobne. Jeżeli zdarzy się zarżnšć niemowlę podczas rytuału to tym lepiej, ponieważ wszyscy wiedzš że to ulubiony sport satanisty. Czarna Msza jest w istocie parodiš religijnego nabożeństwa odprawianego w koœciele rzymskokatolickim. Dla satanisty Czarna Msza w swym bluŸnierstwie skierowanym do ortodoksyjnych hipokrytów nie jest niczym więcej niż nadmiarem. TeraŸniejsza Czarna Msza nie jest skandalicznym spektaklem amatorskich kapłanów tak jak to niegdyœ bywało. Ta forma psychodramy winna być dzisiaj parodiš na tak œwięte tematy jak mistycyzm wschodu, psychiatria, ruch psychodeliczny, skrajny liberalizm czy konserwatyzm itp. Anglia połowy XVIII w. stała się miejscem, w którym satanizm ujawnił się w formie zabaw, gier i przyjemnoœci. Wiek XIX przyniósł satanizmowi usprawiedliwienie albowiem pojawiły się próby białych magów bojaŸnie wysilajšcych się poznania czarnej magii. Diabeł ukazał swš lucyferycznš osobowoœć i powoli przemieniał się w rodzaj salonowego gentelmana. Często się mówiło i z resztš słusznie że wszystkie ksišżki o diable zostały napisane przez poœredników Boga. OdpowiedŸ można zrozumieć w jaki sposób pewna liczba czcicieli diabła zrodziła się dzięki inwencji teologów. Wielkim uproszczaniem jest to że każdy praktykujšcy satanista to człowiek szczęœliwy. Jednakże jeżeli wstęp do nieba ludzi zamożnych wydaje się tak trudny jak próba przejœcia wielbłšda przez ucho igielne, a miłoœć do pienišdza jest Ÿródłęm wszelkiego zła to musimy przyznać że najpotężniejsi ludzie na ziemi sš najbardziej sataniczni. Można to odnieœć do finansistów, papieży, poetów, dyktatorów, marszałków itd. W sekretnych myœlach każdej kobiety i każdego mężczyzny wcišż jeszcze pobudzonych silnš pamięciš spoczywa ukryty satanista. Satanistyczny rytułał Osoba odprawiajšca rytuał stoi w czasie jego trwania twarzš do ołtarza. Jeżeli jest to możliwe ołtarz jest umiejscowiony na przeciwko zachodniej œciany. W przypadku gdy ceremonia jest grupowa to należy wybrać osobę, która przejmie rolę kapłana. Gdy kapłan wypowiada słowa " Niech żyje Szatan " należy te słowa powtórzyć. Potem następuje uderzenie w gong. Między uderzeniami w dzwon. Na poczštku rytuału do dzwonu owieszczajšcego koniec palenie papierosów czy rozmowy sš zabronione. Następuje zgromadzenie przyborów do palenia œwiec. Dzwonišcy dzwon oczyszcza nastrój. Wypowiada się inwokację do Szatana i listę piekielnych imion. Następuje picie eliksiru z kielicha. Kapłan czyta inwokację dla różnych ceremoni: pożšdania, współczucia lub zniszczenia. Jako œwidectwo wiernoœci uczestników dla mocy ciemnoœci kapłan czyta Enochijski Klucz. Kapłan mówi " A więc stało się " i następuje koniec rytuału. Szatan Szatan reprezentuje zaspokojenie żšdz zamiast abstynencji, witalnš egzystencję zamiast duchowych złudzeń, nieskalanš mšdroœć, zemstę zamiast nadstawiania drugiego policzka. Szatan traktuje człowieka jako po prostu jeszcze jedno zwierzę , czasem lepsze , znacznie częœciej jednak gorsze od tych , które chodzš na czworakach. Szatan reprezentuje wszystkie tzw. grzechy jako że one prowadzš do psychicznego, emocjonalnego zadowolenia. Niektóre diabelskie imiona: Abbadon, Adramelech, Ahpuch, Amon, Apollyn, Aryman, Asmodeus, Bast, Beelzebub, Bile, Balaam, Coyote, Czort, Dagon, Diabolos, Dracula, Fenrir, Gorgo, Hecate, Isztar, Kali, Loki, Mammon, Mania, Marduk, Mefistofeles, Melek Taus, Moloch, Naamach, Nergal, Nihasa, O-Yama, Pan, Pluton, Pwcca, Rimmon, Sachmet, Sammu, Set, Siwa, Tunrida, Yen-Lo_Wag.

Sorry to nie ten temat!!!

Jak już obiecałem oto wasz post w całości: Filozofia Filozofia satanistyczna wišże podstawy filozofii i Boga, emocji i dogmatów. Owe dogmaty nie sš już tak krzywdzšce jak dogmaty przodków, które stojš w sprzecznosci z ludzkš naturš. Czasy się zmieniajš, lecz człowiek nie. Podstawy satanizmu zawsze istniały. Jedynie nowa rzeczš jest to, że powszechne cechy ludzkie wykorzystano dla zbudowania formalnej organizacji religijnej Szatan reprezentuje opozycję w stosunku do wszystkich religii, które potępiajš człowieka za jego naturalne instynkty. Otrzymał on piętno zła, albowiem reprezentuje ciało, ziemskoœć i ziemskie aspekty życia. Szatan, głowny diabeł œwiata zachodniego był poczštkowo aniołem którego rolš było niesienie raportów do Boga o ludzkich przestępstwach. Nie wczeœniej niż w XIV stuleciu zaczęto go opisywać jako złe bóstwo, półczłowiek i półzwierzę z koŸlimi rogami i kopytami. Przed chrzeœcijanami cielesnš stronš ludzkiej natury rzšdził bóg zwany Dionizosem lub Panem, który symbolizował płodnoœć ciała i żyznoœć ziemi. Za każdym razem, kiedy jakiœ naród wejdzie pod nowe formy rzšdów, niedawni bohaterowie stajš się czarnymi charakterami, łajdakami i nikczemnikami. Tak samo jest z religiš. Wczeœni chrzeœcijanie wierzyli, że pogańskie bóstwa były diabłami i wykorzystanie ich oznaczało zastosowanie czarnej magii. Zaœ cudowne niebiańskie wydarzenia okreœlali białš magiš. Czterej koronowani Ksišżęta Piekła to: Szatan: przeciwnik, opozycjonista, oskarżyciel, pan ognia i Piekła. Lucyfer: niosšcy œwiatło, oœwiecenie, powietrze. Belial, czyli Bez Pana, symbolizuje płodnoœć ziemi i niezależnoœć. Lewiatan, wšż z głębin. Satanizm reprezentuje szacunek dla wszystkich, którzy nań zasłużyli zamiast miłoœci ofiarowanej niewdzięcznikom. Nie można kochać wszystkich i wszystkiego. Jeżeli cokolwiek jest stosowane ze zbytniš hojnoœciš, to dewaluuje swoje prawdziwe znaczenie. Miłoœć jest jednym z najbardziej intensywnych uczuć człowieka. Drugim jest nienawiœć. Jeżeli próbujesz kochać wszystkich, to zmniejszasz tym samym uczucie dla tych, którzy na nie zasłużyli. Satanizm wielu ludziom kojarzy się z brutalnoœciš i okrucieństwem. Jest tak dlatego, że ludzie obawiajš się stawić czoła prawdzie. A prawda jest taka, że ludzkie istoty nie zawsze sš dobrotliwe i kochajšce wszystko. Satanista przyznaje się, że jest zdolny tak do miłoœci, jak i do nienawiœci. Często też przyjmuje się, że aktywnoœć seksualna jest najistotniejszym czynnikiem religii satanistycznej. Satanizm rzeczywiœcie staje w obronie wolnoœci seksualnej, lecz tylko w prawdziwym sensie tego słowa. Wolna miłoœć w myœl koncepcji satanistycznej znaczy dokładnie możnoœć dokonania wyboru, czy chcesz dochować wiernoœci jednej osobie, czy też chcesz zaspokajać swe seksualne pragnienia z takš liczbš osób, jaka jest niezbędna do osišgnięcia satysfakcji. Satanizm pobłaża każdemu rodzajowi działań seksualnych, które odpowiednio zadowolš indywidualne żšdze, czy to będzie heteroseksualizm, homoseksualizm, biseksualizm czy nawet aseksualizm. Satanizm nie broni gwałtów, molestowania dzieci czy aktów płciowych ze zwierzętami czy innych przejawów seksualnej aktywnoœci, pocišgajšcych za sobš uczestnictwo tych, którzy tego nie chcš lub których przyzwolenie zostało wymuszone przez zastraszenie lub wprowadzenie w błšd. Aktywnoœć seksualna jest rzeczywiœcie tak usprawiedliwiona, jak i popierana przez satanizm, lecz oczywisty fakt, że jest on jedynš religiš, która uczciwie stawia sprawę, powoduje, że pisano o nim tak wiele. Prawdziwy satanista nie jest uzależniony od seksu w większym stopniu aniżeli przez jakškolwiek z innych żšdz. Religijne œwięta. W religii satanistycznej najważniejszym ze wszystkich œwišt sš własne urodziny. Pozostaje to w prostej sprzecznoœci z najœwiętszymi dniami innych religii, które wielbiš Boga wymyœlonego w antropomorficznej formie. Każdy człowiek jest bogiem, jeœli dokona wyboru uznania się za niego. Innymi wielkimi œwiętami satanistycznymi sš Noc Walpurgi i Halloween, czyli wigilia Wszystkich Œwiętych. Œwięta Walpugis lub Walpurga urodziła się na poczštku VIII w. Z murów klasztoru żeńskiego w Dorset, gdzie przebywała 27 lat, przeniosła się do Germanii z zamiarem zakładania zakonów. Została zwierzchniczkš dwóch klasztorów, gdzie po œmierci została pochowana. Jej ciało zostało pochowane w skalnej jamie, z której wyciekał jakiœ rodzaj oleju bitumicznego, znany póŸniej jako olej Walpurgi. Uważany był za cudowny œrodek przeciw chorobom. Pieczara zaœ stała się miejscem pielgrzymek. Dla zachowania jej pamięci wykorzystywano różne daty, najczęœciej jednak 1 maja. Wigilia przedmajowa została zapamiętana jako noc, w którš przybywajš wszelkie demony, widma, zjawy, strachy i tym podobne w zamiarze wzięcia udziału w dzikich biesiadach symbolizujšcych urzeczywistnienie wiosennego zrównania dnia z nocš. Halloween, wigilia Wszystkich Œwiętych lub Dzień Zmarłych przypada na 31 paŸdziernika lub 1 listopada. Poczštkowo to œwięto było zwišzane z uroczystoœciami ognia w Brytanii za czasów druidów, zaœ w Szkocji œwiętowano je w okolicznoœciach, w których duchy zmarłych, czarownice i czarnoksiężnicy stawały się niezwykle aktywne. Czarna msza Żadne inne hasło nie było tak mocno łšczone z satanizmem jak Czarna Msza . Należy stwierdzić najardziej bluŸniercza ze wszystkich religi ceremonii jest niczym wiecej jeżeli literackim wynalazkiem. Popularne wyobrażenie Czarnej Mszy jest takie: Kapłan rozebrany z habitu stoi przed ołtarzem który stanowi naga kobieta z nogami sproœno rozstawionymi ukazujšcymi przygotowanš do pchnięcia pochwę. Jej rozłożone ręce trzymajš czarnš œwiecę zaœ na brzuchu kobiety spoczywa kielich zawierajšcy krew. Ponad ołtarzem wisi odwrócony krzyż, trójkštna hostia jest metodycznie pobłogosławiona w chwili gdy kapłan z szacunkiem wsuwa i wysuwa jš z warg sromowych kobiety ołtarza. Dalej należy się spodziewać inwokacji do Szatana i różnych demonów na którš składajš się modlitwy i psalmy œpiewane wspak przeplatane ze sproœnoœciami, a wszystko to dzieje się w obrębie granicy pentagramu zakreœlonego na podłodze. Dodajmy do tego zapach kadzideł, biczowanie, palenie modlitewników i tym podobne. Jeżeli zdarzy się zarżnšć niemowlę podczas rytuału to tym lepiej, ponieważ wszyscy wiedzš że to ulubiony sport satanisty. Czarna Msza jest w istocie parodiš religijnego nabożeństwa odprawianego w koœciele rzymskokatolickim. Dla satanisty Czarna Msza w swym bluŸnierstwie skierowanym do ortodoksyjnych hipokrytów nie jest niczym więcej niż nadmiarem. TeraŸniejsza Czarna Msza nie jest skandalicznym spektaklem amatorskich kapłanów tak jak to niegdyœ bywało. Ta forma psychodramy winna być dzisiaj parodiš na tak œwięte tematy jak mistycyzm wschodu, psychiatria, ruch psychodeliczny, skrajny liberalizm czy konserwatyzm itp. Anglia połowy XVIII w. stała się miejscem, w którym satanizm ujawnił się w formie zabaw, gier i przyjemnoœci. Wiek XIX przyniósł satanizmowi usprawiedliwienie albowiem pojawiły się próby białych magów bojaŸnie wysilajšcych się poznania czarnej magii. Diabeł ukazał swš lucyferycznš osobowoœć i powoli przemieniał się w rodzaj salonowego gentelmana. Często się mówiło i z resztš słusznie że wszystkie ksišżki o diable zostały napisane przez poœredników Boga. OdpowiedŸ można zrozumieć w jaki sposób pewna liczba czcicieli diabła zrodziła się dzięki inwencji teologów. Wielkim uproszczaniem jest to że każdy praktykujšcy satanista to człowiek szczęœliwy. Jednakże jeżeli wstęp do nieba ludzi zamożnych wydaje się tak trudny jak próba przejœcia wielbłšda przez ucho igielne, a miłoœć do pienišdza jest Ÿródłęm wszelkiego zła to musimy przyznać że najpotężniejsi ludzie na ziemi sš najbardziej sataniczni. Można to odnieœć do finansistów, papieży, poetów, dyktatorów, marszałków itd. W sekretnych myœlach każdej kobiety i każdego mężczyzny wcišż jeszcze pobudzonych silnš pamięciš spoczywa ukryty satanista. Satanistyczny rytułał Osoba odprawiajšca rytuał stoi w czasie jego trwania twarzš do ołtarza. Jeżeli jest to możliwe ołtarz jest umiejscowiony na przeciwko zachodniej œciany. W przypadku gdy ceremonia jest grupowa to należy wybrać osobę, która przejmie rolę kapłana. Gdy kapłan wypowiada słowa " Niech żyje Szatan " należy te słowa powtórzyć. Potem następuje uderzenie w gong. Między uderzeniami w dzwon. Na poczštku rytuału do dzwonu owieszczajšcego koniec palenie papierosów czy rozmowy sš zabronione. Następuje zgromadzenie przyborów do palenia œwiec. Dzwonišcy dzwon oczyszcza nastrój. Wypowiada się inwokację do Szatana i listę piekielnych imion. Następuje picie eliksiru z kielicha. Kapłan czyta inwokację dla różnych ceremoni: pożšdania, współczucia lub zniszczenia. Jako œwidectwo wiernoœci uczestników dla mocy ciemnoœci kapłan czyta Enochijski Klucz. Kapłan mówi " A więc stało się " i następuje koniec rytuału. Szatan Szatan reprezentuje zaspokojenie żšdz zamiast abstynencji, witalnš egzystencję zamiast duchowych złudzeń, nieskalanš mšdroœć, zemstę zamiast nadstawiania drugiego policzka. Szatan traktuje człowieka jako po prostu jeszcze jedno zwierzę , czasem lepsze , znacznie częœciej jednak gorsze od tych , które chodzš na czworakach. Szatan reprezentuje wszystkie tzw. grzechy jako że one prowadzš do psychicznego, emocjonalnego zadowolenia. Niektóre diabelskie imiona: Abbadon, Adramelech, Ahpuch, Amon, Apollyn, Aryman, Asmodeus, Bast, Beelzebub, Bile, Balaam, Coyote, Czort, Dagon, Diabolos, Dracula, Fenrir, Gorgo, Hecate, Isztar, Kali, Loki, Mammon, Mania, Marduk, Mefistofeles, Melek Taus, Moloch, Naamach, Nergal, Nihasa, O-Yama, Pan, Pluton, Pwcca, Rimmon, Sachmet, Sammu, Set, Siwa, Tunrida, Yen-Lo_Wag.

Jak już obiecałem oto wasz post w całości: Filozofia Filozofia satanistyczna wišże podstawy filozofii i Boga, emocji i dogmatów. Owe dogmaty nie sš już tak krzywdzšce jak dogmaty przodków, które stojš w sprzecznosci z ludzkš naturš. Czasy się zmieniajš, lecz człowiek nie. Podstawy satanizmu zawsze istniały. Jedynie nowa rzeczš jest to, że powszechne cechy ludzkie wykorzystano dla zbudowania formalnej organizacji religijnej Szatan reprezentuje opozycję w stosunku do wszystkich religii, które potępiajš człowieka za jego naturalne instynkty. Otrzymał on piętno zła, albowiem reprezentuje ciało, ziemskoœć i ziemskie aspekty życia. Szatan, głowny diabeł œwiata zachodniego był poczštkowo aniołem którego rolš było niesienie raportów do Boga o ludzkich przestępstwach. Nie wczeœniej niż w XIV stuleciu zaczęto go opisywać jako złe bóstwo, półczłowiek i półzwierzę z koŸlimi rogami i kopytami. Przed chrzeœcijanami cielesnš stronš ludzkiej natury rzšdził bóg zwany Dionizosem lub Panem, który symbolizował płodnoœć ciała i żyznoœć ziemi. Za każdym razem, kiedy jakiœ naród wejdzie pod nowe formy rzšdów, niedawni bohaterowie stajš się czarnymi charakterami, łajdakami i nikczemnikami. Tak samo jest z religiš. Wczeœni chrzeœcijanie wierzyli, że pogańskie bóstwa były diabłami i wykorzystanie ich oznaczało zastosowanie czarnej magii. Zaœ cudowne niebiańskie wydarzenia okreœlali białš magiš. Czterej koronowani Ksišżęta Piekła to: Szatan: przeciwnik, opozycjonista, oskarżyciel, pan ognia i Piekła. Lucyfer: niosšcy œwiatło, oœwiecenie, powietrze. Belial, czyli Bez Pana, symbolizuje płodnoœć ziemi i niezależnoœć. Lewiatan, wšż z głębin. Satanizm reprezentuje szacunek dla wszystkich, którzy nań zasłużyli zamiast miłoœci ofiarowanej niewdzięcznikom. Nie można kochać wszystkich i wszystkiego. Jeżeli cokolwiek jest stosowane ze zbytniš hojnoœciš, to dewaluuje swoje prawdziwe znaczenie. Miłoœć jest jednym z najbardziej intensywnych uczuć człowieka. Drugim jest nienawiœć. Jeżeli próbujesz kochać wszystkich, to zmniejszasz tym samym uczucie dla tych, którzy na nie zasłużyli. Satanizm wielu ludziom kojarzy się z brutalnoœciš i okrucieństwem. Jest tak dlatego, że ludzie obawiajš się stawić czoła prawdzie. A prawda jest taka, że ludzkie istoty nie zawsze sš dobrotliwe i kochajšce wszystko. Satanista przyznaje się, że jest zdolny tak do miłoœci, jak i do nienawiœci. Często też przyjmuje się, że aktywnoœć seksualna jest najistotniejszym czynnikiem religii satanistycznej. Satanizm rzeczywiœcie staje w obronie wolnoœci seksualnej, lecz tylko w prawdziwym sensie tego słowa. Wolna miłoœć w myœl koncepcji satanistycznej znaczy dokładnie możnoœć dokonania wyboru, czy chcesz dochować wiernoœci jednej osobie, czy też chcesz zaspokajać swe seksualne pragnienia z takš liczbš osób, jaka jest niezbędna do osišgnięcia satysfakcji. Satanizm pobłaża każdemu rodzajowi działań seksualnych, które odpowiednio zadowolš indywidualne żšdze, czy to będzie heteroseksualizm, homoseksualizm, biseksualizm czy nawet aseksualizm. Satanizm nie broni gwałtów, molestowania dzieci czy aktów płciowych ze zwierzętami czy innych przejawów seksualnej aktywnoœci, pocišgajšcych za sobš uczestnictwo tych, którzy tego nie chcš lub których przyzwolenie zostało wymuszone przez zastraszenie lub wprowadzenie w błšd. Aktywnoœć seksualna jest rzeczywiœcie tak usprawiedliwiona, jak i popierana przez satanizm, lecz oczywisty fakt, że jest on jedynš religiš, która uczciwie stawia sprawę, powoduje, że pisano o nim tak wiele. Prawdziwy satanista nie jest uzależniony od seksu w większym stopniu aniżeli przez jakškolwiek z innych żšdz. Religijne œwięta. W religii satanistycznej najważniejszym ze wszystkich œwišt sš własne urodziny. Pozostaje to w prostej sprzecznoœci z najœwiętszymi dniami innych religii, które wielbiš Boga wymyœlonego w antropomorficznej formie. Każdy człowiek jest bogiem, jeœli dokona wyboru uznania się za niego. Innymi wielkimi œwiętami satanistycznymi sš Noc Walpurgi i Halloween, czyli wigilia Wszystkich Œwiętych. Œwięta Walpugis lub Walpurga urodziła się na poczštku VIII w. Z murów klasztoru żeńskiego w Dorset, gdzie przebywała 27 lat, przeniosła się do Germanii z zamiarem zakładania zakonów. Została zwierzchniczkš dwóch klasztorów, gdzie po œmierci została pochowana. Jej ciało zostało pochowane w skalnej jamie, z której wyciekał jakiœ rodzaj oleju bitumicznego, znany póŸniej jako olej Walpurgi. Uważany był za cudowny œrodek przeciw chorobom. Pieczara zaœ stała się miejscem pielgrzymek. Dla zachowania jej pamięci wykorzystywano różne daty, najczęœciej jednak 1 maja. Wigilia przedmajowa została zapamiętana jako noc, w którš przybywajš wszelkie demony, widma, zjawy, strachy i tym podobne w zamiarze wzięcia udziału w dzikich biesiadach symbolizujšcych urzeczywistnienie wiosennego zrównania dnia z nocš. Halloween, wigilia Wszystkich Œwiętych lub Dzień Zmarłych przypada na 31 paŸdziernika lub 1 listopada. Poczštkowo to œwięto było zwišzane z uroczystoœciami ognia w Brytanii za czasów druidów, zaœ w Szkocji œwiętowano je w okolicznoœciach, w których duchy zmarłych, czarownice i czarnoksiężnicy stawały się niezwykle aktywne. Czarna msza Żadne inne hasło nie było tak mocno łšczone z satanizmem jak Czarna Msza . Należy stwierdzić najardziej bluŸniercza ze wszystkich religi ceremonii jest niczym wiecej jeżeli literackim wynalazkiem. Popularne wyobrażenie Czarnej Mszy jest takie: Kapłan rozebrany z habitu stoi przed ołtarzem który stanowi naga kobieta z nogami sproœno rozstawionymi ukazujšcymi przygotowanš do pchnięcia pochwę. Jej rozłożone ręce trzymajš czarnš œwiecę zaœ na brzuchu kobiety spoczywa kielich zawierajšcy krew. Ponad ołtarzem wisi odwrócony krzyż, trójkštna hostia jest metodycznie pobłogosławiona w chwili gdy kapłan z szacunkiem wsuwa i wysuwa jš z warg sromowych kobiety ołtarza. Dalej należy się spodziewać inwokacji do Szatana i różnych demonów na którš składajš się modlitwy i psalmy œpiewane wspak przeplatane ze sproœnoœciami, a wszystko to dzieje się w obrębie granicy pentagramu zakreœlonego na podłodze. Dodajmy do tego zapach kadzideł, biczowanie, palenie modlitewników i tym podobne. Jeżeli zdarzy się zarżnšć niemowlę podczas rytuału to tym lepiej, ponieważ wszyscy wiedzš że to ulubiony sport satanisty. Czarna Msza jest w istocie parodiš religijnego nabożeństwa odprawianego w koœciele rzymskokatolickim. Dla satanisty Czarna Msza w swym bluŸnierstwie skierowanym do ortodoksyjnych hipokrytów nie jest niczym więcej niż nadmiarem. TeraŸniejsza Czarna Msza nie jest skandalicznym spektaklem amatorskich kapłanów tak jak to niegdyœ bywało. Ta forma psychodramy winna być dzisiaj parodiš na tak œwięte tematy jak mistycyzm wschodu, psychiatria, ruch psychodeliczny, skrajny liberalizm czy konserwatyzm itp. Anglia połowy XVIII w. stała się miejscem, w którym satanizm ujawnił się w formie zabaw, gier i przyjemnoœci. Wiek XIX przyniósł satanizmowi usprawiedliwienie albowiem pojawiły się próby białych magów bojaŸnie wysilajšcych się poznania czarnej magii. Diabeł ukazał swš lucyferycznš osobowoœć i powoli przemieniał się w rodzaj salonowego gentelmana. Często się mówiło i z resztš słusznie że wszystkie ksišżki o diable zostały napisane przez poœredników Boga. OdpowiedŸ można zrozumieć w jaki sposób pewna liczba czcicieli diabła zrodziła się dzięki inwencji teologów. Wielkim uproszczaniem jest to że każdy praktykujšcy satanista to człowiek szczęœliwy. Jednakże jeżeli wstęp do nieba ludzi zamożnych wydaje się tak trudny jak próba przejœcia wielbłšda przez ucho igielne, a miłoœć do pienišdza jest Ÿródłęm wszelkiego zła to musimy przyznać że najpotężniejsi ludzie na ziemi sš najbardziej sataniczni. Można to odnieœć do finansistów, papieży, poetów, dyktatorów, marszałków itd. W sekretnych myœlach każdej kobiety i każdego mężczyzny wcišż jeszcze pobudzonych silnš pamięciš spoczywa ukryty satanista. Satanistyczny rytułał Osoba odprawiajšca rytuał stoi w czasie jego trwania twarzš do ołtarza. Jeżeli jest to możliwe ołtarz jest umiejscowiony na przeciwko zachodniej œciany. W przypadku gdy ceremonia jest grupowa to należy wybrać osobę, która przejmie rolę kapłana. Gdy kapłan wypowiada słowa " Niech żyje Szatan " należy te słowa powtórzyć. Potem następuje uderzenie w gong. Między uderzeniami w dzwon. Na poczštku rytuału do dzwonu owieszczajšcego koniec palenie papierosów czy rozmowy sš zabronione. Następuje zgromadzenie przyborów do palenia œwiec. Dzwonišcy dzwon oczyszcza nastrój. Wypowiada się inwokację do Szatana i listę piekielnych imion. Następuje picie eliksiru z kielicha. Kapłan czyta inwokację dla różnych ceremoni: pożšdania, współczucia lub zniszczenia. Jako œwidectwo wiernoœci uczestników dla mocy ciemnoœci kapłan czyta Enochijski Klucz. Kapłan mówi " A więc stało się " i następuje koniec rytuału. Szatan Szatan reprezentuje zaspokojenie żšdz zamiast abstynencji, witalnš egzystencję zamiast duchowych złudzeń, nieskalanš mšdroœć, zemstę zamiast nadstawiania drugiego policzka. Szatan traktuje człowieka jako po prostu jeszcze jedno zwierzę , czasem lepsze , znacznie częœciej jednak gorsze od tych , które chodzš na czworakach. Szatan reprezentuje wszystkie tzw. grzechy jako że one prowadzš do psychicznego, emocjonalnego zadowolenia. Niektóre diabelskie imiona: Abbadon, Adramelech, Ahpuch, Amon, Apollyn, Aryman, Asmodeus, Bast, Beelzebub, Bile, Balaam, Coyote, Czort, Dagon, Diabolos, Dracula, Fenrir, Gorgo, Hecate, Isztar, Kali, Loki, Mammon, Mania, Marduk, Mefistofeles, Melek Taus, Moloch, Naamach, Nergal, Nihasa, O-Yama, Pan, Pluton, Pwcca, Rimmon, Sachmet, Sammu, Set, Siwa, Tunrida, Yen-Lo_Wag.