Andrzej Pilipiuk "Oko Jelenia: Sowie zwierciadło" - recenzja książki

[Gram.pl 3]

Małgorzata Trzyna

Świat został uratowany, wszyscy żyli długo i szczęśliwie... czy aby na pewno?

Przeczytaj cały tekst "Andrzej Pilipiuk "Oko Jelenia: Sowie zwierciadło" - recenzja książki" na gram.pl

[Berkel 0]

No to się zdziwiłem. Nie jestem fanem polskich autorów, nie tylko fantasy, ale akurat seria Oko Jelenia bardzo przypadła mi do gustu. Nie spodziewałem się części siódmej, gdyż pamiętam wywiad z Pilipiukiem, który mówił, że miał pomysł na 7 książek, ale po chaosie twórczym i licznymi rozmowami z wydawcą i edytorami jakoś udało mu się zmieścić całą historię w 6 tomach i zamknąć wszystkie wątki. Tym bardziej zdziwiłem się, gdy zobaczyłem nieznany mi tytuł z tej serii i to jeszcze recenzja na gram.pl.
Co do samej recenzji, muszę przeprosić. Przeczytałem tylko wstęp i podsumowanie, żeby nie popsuć sobie przyjemności z czytania, bo kątem oka zerkałem już na mam nadzieję niewielkie spojlery. Pióro Pilipiuka nieraz potrafi być niesamowicie przewidywalne, a czasem pojawia się w historii coś zupełnie nieprzewidywalnego, dlatego też akurat w przypadku tej recenzji, przepraszam cię autorko, wolę dmuchać na zimne.

[latas 0]

Przeczytałem wszystkie poprzednie części i muszę powiedzieć, że... nie polecam. Książki nudne, bohaterowie przez większość czasu nie robią praktycznie nic. Góruje tutaj główny bohater, który chyba spędził w tej sadze więcej czasu w różnych "więzieniach" niż protagonista "Skazanych na Shawshank".

Do tego czuć, że książki nie były pisana dla fabuły, bohaterów czy innych IMO bardzo istotnych rzeczy w literaturze. Te tytuły to zebrana wiedza autora o życiu w XVI wieku.

No i ileż razy można czytać, że bohater je wodnistą zupę(i podkreślam, uwaga - PODKREŚLAM, koniecznie trzeba napisać, że z kaszą, bo czytelnik za pierwszym razem nie zrozumie, że ziemniaków się w tamtych czasach nie uświadczyło).