Debata redakcyjna: Czy Sekiro potrzebuje easy mode?

[Gram.pl 3]

Mateusz Mucharzewski & Adam Berlik

Kolejna premiera gry From Software i kolejny raz wraca temat obniżenia poziomu trudności. W gronie redakcyjnym zastanawiamy się czy jest to potrzebne.

Przeczytaj cały tekst "Debata redakcyjna: Czy Sekiro potrzebuje easy mode?" na gram.pl

[SikorQ 0]

Gram od wielu lat .. od czasów Commodore 64. Uważam, że każdy płacąc za grę powinien doznać satysfakcji, która z niej płynie. Więc dlaczego jak mam czasu, ze 2 godziny mordować się te 2 godziny z jednym bossem? Gra powinna zaoferować easy mode. Lepsza flustracja czy satysfakcja?Dodam, że jestem gdzieś w połowie gry i już mam dosyć. Nie mam nerwów. Każdy człowiek jest inny, każdego nie zadowolisz, ale każdy powinien mieć własny wybór. Tego i wam życzę. 

[zadymek 7]

2 godziny temu, Gram.pl napisał:

O przezwyciężanie trudności, o pokonywanie własnych słabości. O to, że na początku walki masz wrażenie, że jest ona nie do przejścia, a potem role się odwracają. To nie ty, ale boss nie wie, z której strony oberwał i dlaczego. Jasne, wiąże się to czasem z wieloma godzinami prób.

Heh, ja czytałem inną "definicję" Miyazakiego.

"Próbujesz czegoś, umierasz, uczysz się ze swoich pomyłek, i ewentualnie przezwyciężasz te pomyłki".

Zwróćcie uwagę na "umierasz" i "ewentualnie", jaką rolę odgrywa umieranie i testowanie cierpliwości. Znając na wylot wnętrzności jego słynnego Dark Souls wiem z jakim pietyzmem grę "podkręcano" by zmaksymalizować ilość zgonów (przy okazji zaniedbując cała resztę).  Zupełnie jakby ktoś tam w ekipie (oj, już my wiemy kto ) miał obsesję. Tak czy siak, pokazuje to jak ważnym elementem gameplay-u dla twórców było umieranie.
IOW HM ma czuba na punkcie uśmiercania, a bez ciągłego ekranu Udied jego gra...jest tylko kolejnym slasherem. Inne gry też mają znajdźki, eksplorację (o wiele lepszą), sekrety i poznawanie historii. Ale niekoniecznie mają "czarną legendę". To raz.

A dwa, jak wspomniał Mateusz, to fanatycznie oddane, za przeproszeniem, community. Oni są źródłem utrzymania pana Miyazaki, oni płacą za gry i rozsławiają (no, próbują) na prawo i lewo. Wreszcie to oni stworzyli czarną legendę, przez którą niejeden gimba myśli, że po pobiciu Soulsów należy mu się jakiś medal czy coś (historia prawdziwa) a większość graczy trzyma się od produkcji FROM z dala.

I ci...kultyści by się nie zasmucili, tylko wściekli, gdyby nie mogli w spokoju wąchać swoich pierdów, bo od teraz nawet jakieś casuale mogą te ich bożyszcze pobić i się tym chełpić

BTW Może już dość o AI przeciwników autorstwa FROM Software, nie zawstydzajcie ich jeszcze bardziej

2 godziny temu, Gram.pl napisał:

Mój jedyny kontakt z gatunkiem to Lords of the Fallen. Gdyby walka była tam prostsza, zostałyby tylko liniowe korytarze, szczątkowa historia, mało ciekawy świat (praktycznie non stop jeden zamek) i urozmaicające od czasu do czasu zabawę walki z bossami. To by pokazało, że gra jest w gruncie rzeczy dosyć płytka. Wiem, że CI Games a From Software to zupełnie inna liga.

Warto wspomnieć, że całkiem sporo rzeczy CI Games (raczej Deck 13) zrobili lepiej  od FROm (co potwierdzili panowie z FROM... zrzynając z LotF pewien system), a i FROM Soft. to nie jest jakiś gigant branży, tylko studio od niszowych indyków dla masochistów, więc może nie szafujmy tymi ligami.

Co do reszty

1. Argument z poziomem trudności regulowanym grindem jest tyle tani co nietrafiony: nie dość, że gracz ma grindować wrogów, to jeszcze statystyki? Automatycznie odpadają wszyscy ci, którzy cenią swój czas, czyli "niemiłośnicy" kopania się z koniem np gość z PC Gamera - odpłacił grze FROM pięknym za nadobne i nie zmarnował czasu na kopanie się z koniem. Oczywiście, że czuje się z tym dobrze.

2. Ciekawostka ws. argumentu "Jeśli jednak już wszystko wiemy, to NG+ można śmiało ukończyć 10 razy szybciej.". Niektórym, i założę się, że nie jest ich mało, opanowanie gry zajmuje nie NG, ale NG++++ czasu. a i po przejściu Dark Souls nie bardzo jest sens grać ponownie, zwłaszcza jeśli jest się grupą docelową Easy mode.

3. I jeszcze jedna ciekawostka nt. ostatniego akapitu. Sam guru Miyazaki stwierdził, że jego gra/y jest adresowana do "każdego".  Nawet więcej, stwierdził, że "high skill level" w ogóle nie jest potrzebny, by jego grę/y ukończyć

...coś mu chyba nie wyszło?

[Bambusek 8]

One dają fan w jeszcze innych obszarach - zdobywanie coraz lepszego sprzętu

To nie Diablo czy diablopodobny h&s. Jasne, sprżet wpada, ale nadal mozna dobre kilkanaście godzin używać tego samego, bo nic lepszego albo nie chce wypąść albo jeszcze nei spełniamy wymagań (a każdy punkcik jest tutaj bardzo cenny). A to bronie, bo pancerze jako zestawy to są zwykle w okreslonym miejscu i trzeba tam umieć dojść. Jak niby easy mode by to załatwiało? 

Zresztą cała wojna o easy mode na zachodzie przybrała postać karykaturalną i zeszla na "inkluzywność". Czy to w stosunku do niepełnosprawnych (zabawne, bo ci akurat już pokazali, że mogą w gry From Software grać i to z powodzeniem)  czy ogólnie. Tylko nikt nie potrafi odpowiedzieć na pytanie gdzie byłaby granica? W którym miejscu easy mode byłby wystarczajaco easy i wszelkie problemy można by zwalić na grającego, a kiedy jeszcze nie? I to nawet pomijajać fakt, że walka z bossem mozę być prostsza albo trudniejsza w zależności od miejsca, w którym sie toczy. Taurus demon nie ma żadnych wyrafinowanych ataków, ale pierwsze starcie z nim jest na wąskim moście i to ma duży wpływ na trudność potyczki. Z drugiej strony mamy Artoriasa, który jest trudny bo ma spory repertuar ataków i jak trafi to boli. W takiej sytuacji jedyny dobry (czylio taki, ktory zadowoli wszystkich płaczących o easy) "balans" to taki, w którym mozna po prostu stać, wymieniać ciosy z bossem i wygrać. Tylko wtedy Dark Souls zamienia sie w TPP Diablo, ale bez ciągłego nagradzania błyszczącym przedmiotem. I robi sie zwyczajnie nudno.