Dwa tygodnie z Wiedźminem - dzień pierwszy

[miodus 0]

Fajny tekst dużo sie dowiedziałem o świecie wiedźmina chyba kupie sobie książkę...

[nazgul47 0]

To trzeba przyznać: świat w universum Wiedźmina jest zrobiony genialnie - jednocześnie poważny i humorystyczny. Niestety: humor Sapkowskiego opiera się głónie na języku, nieprzetłumaczalnym na inne, więc za granicą Sapkowski jest dużo mniej śmieszny. Choć nadal przezabawny.

[Tauri 0]

tekst może i dobry, ale fenomen tej gry zaczyna mnie przytłaczać :\ wszędzie jej pełno
zresztą czas pokaże czy warto było się podniecać przez ostatnie kilka miechów

[Lucas_the_Great 1]

Dnia 24.10.2007 o 12:11, Tauri napisał:

tekst może i dobry, ale fenomen tej gry zaczyna mnie przytłaczać :\ wszędzie jej pełno
zresztą czas pokaże czy warto było się podniecać przez ostatnie kilka miechów

A co w tym tekście dotyczy gry?

[Mikor78 0]

Bardzo ciekawy tekst, książkę czytałem, ale mszę przyznać że kilka spraw zmieniło moje wyobrazenie o swiecie wiedzmina. Co najważniejsze, bardzo ciekawie czyta sie ten artykuł i to jest chyba najważniejsze, jak dla mnie bardzo dobra robota!

[Rzytko 0]

Niezły artykuł, obszerny, czekam tylko napremierę wiedźmina ;]

[Tauri 0]

> tekst może i dobry, ale fenomen tej gry zaczyna mnie przytłaczać :\ wszędzie jej pełno
> zresztą czas pokaże czy warto było się podniecać przez ostatnie kilka miechów

A co w tym tekście dotyczy gry


mówiąc gra miałem na myśli cały ten :"fenomen"

[benjiro 0]

Dnia 22.10.2007 o 20:31, Sephirath napisał:

A tak jeszcze ode mnie w temacie dzisiejszych rozważań: Czy tylko mi się wydaje, że Pisarczyk
Jarre to postać idealnie oparta o życiorys K. K. Baczyńskiego? Też pisarczyk i też koniecznie
chciał wojować, choć zdolności do tego nie miał :)

Proszę obecnych o wybaczenie za off topa ale autentycznie wkurzył mnie ten tekst. Rozumiem, że jak ktoś jest niezbyt rozgarniętym gimnazjalistą, do tego bez powodzenia u płci pieknej to czasem z tego napięcia musi dzieś walnąc na oślep. Na forum oczywiście najbezpieczniej, bo nikt za kalanie pamięci wybitnego poety i patrioty w zęby nie da. Baczyńskiego porównywano już za życia ze Słowackim, mógł zostac wielką postacią naszej literatury. Ale w pewnym momencie zrobił to, co uważał za słuszne; dołączył do Powstania Warszawskiego i zginął w walce. Twoje szyderstwo Sephirath to szyderstwo żałosnego prostaka... (nie będę sobie pozwalał na wulgaryzmy). Życzę ci żebyś zakończył edukację na gimnazjum i musiał leciec w ślad za innymi nieudacznikami. Zmywak czeka.

[Sephirath 0]

Hmm... Nie zamierzałem z niczego szydzić, mam wrażenie, że jesteś przewrażliwiony :)

Tak poza tym, że mnie nie lubisz, to czym przesadziłem? Co skłamałem? Czyż Baczyński nie był poetą pragnącym całe życie walczyć (akurat o tym wiem z długiego spotkania z Ernestem Bryllem)? Tak się składa, że WSZYSCY odradzali mu branie udziału w czynnej walce. No wiem, szydercze to jak jasna anielica.

Pozdrawiam :)

eot.

[benjiro 0]

Tak poza tym, że mnie nie lubisz, to czym przesadziłem? Co skłamałem? Czyż Baczyński nie był

Dnia 26.10.2007 o 19:35, Sephirath napisał:

poetą pragnącym całe życie walczyć (akurat o tym wiem z długiego spotkania z Ernestem Bryllem)?

No to błysnąłeś chłopie z tym E. Bryllem ;-D Normalnie, pełen szacun. Nie jest to może miejsce na dyskusje o życiorysach ale w momencie śmierci Baczyńskiego E. Bryll miał trochę ponad dziewięc lat. Nie jestem filologiem więc o twórczości w/w E. Brylla powiem jedynie, że do mnie nie trafia, co do jego biografii zaś to już nie pamiętam kto i co o nim pisał, więc nie zacytuję. Warto jednak zauważyc, że w roku 1956 był już po trzydziestce. Zresztą nie przypominam sobie jakoś by któryś z naszych twórców dawał wówczas jakiś głębszy wyraz niesmaku wobec czerwonych (Witkacy miał przynajmniej tyle honoru lub wyobraźni by sobie paręnaście lat wcześniej w łeb palnąc)... Baczyńskiego z kolei o brak wyobraźni również trudno posądzic (vide erotyki) o brak honoru tym bardziej. Nazywanie kogoś takiego "pisarczykiem bez zdolności" (wiem, skracam) oto co nazywam przegięciem pały...
Co do twórczości A. Sapkowskiego to zaczytywałem się nim w połowie lat dziewięcdziesiątych. W sadze jest wiele odniesień do historii, do literatury. Od starożytności po Dziki Zachód czy Bałkany lat dziewięcdziesiątych. O historii Polski nie wspomnę. Odkrywanie tych nawiązań może dawac wiele satysfakcji ale do cholery, nie poza kontekstem. To prawda, że Sapkowski jest postmodernistą i cynikiem, że Geralt jest zgorzkniały i pozbawiony złudzeń. Ale postacie z sagi o wiedźminie to archetypy (albo ich wariacje). Drwiąc z archetypów drwimy z samych siebie... Pzdr.