Neverending Story II: Gold Edition

[windows00 0]

Ale prawdziwe niebezpieczeństwo było dopiero przed nimi...
A przynajmniej tak było napisane w książce, która zawierała wszystkie ich przygody. Ksiązek takich było kilka - dokładnie trzy, z tym, że drużyna jedną taką księgę rozpie... waliła. A że wszystkie księgi były połaczone telepatycznie, to dwie pozostałe starały się nie wpaść w ręcę DrimTimu, by nie podzielić losu pierwszej.
Wracając do naszych przyjaciół magów, którzy jeszcze się nie znaleźli.
- Masz tą aspirynę?
- Tak, gdzieś w plecaku...
- No to dawaj na co cekasz?!?!
- Taaa, najpierw muszę to w plecaku znaleźć...
- Aaaahhh, no tak...
------------------
"Nastała cisza wręcz grobowa,
nie powiedział nikt ni słowa,
pomyślałem oto szansa wyjątkowa,
wychyliłem się - uderzyłem tak..."

Co tak cicho się tu zrobiło?

[Wilkv 0]

---
Mi ostatnio coś natchnienia na NESa brakuje. Nie wiem za bardzo co pisać. Może to dlatego, że ostatni post był Alexeia? I nie wiedziałem za bardzo co dać dalej. Ale jak widzę, to nie tylko ja miałem taki problem :)

[Kaiin 0]

**********

wszyscy mamy taki problem ale może coś sie wkońcu ruszy, ja prawdopodobnie dzisiaj naskrobie cos dłuzszego

[MonkOfWar 0]

Wagonik ruszył radośnie skrzypiąc rozwalonym baldachimem i telepatycznie porozumiewając się z Centralą Zdrowia Magicznego w SmolWil. Drużyna wzięła zjadła aspirynę, wydobytą z buta bosego ŁerŁolfa i popiła bezalkoholowym spirytusem firmy Krasnoloocky Drynk Ltd. Niestety spowodowało to nagłe sensacje (a nawet kryminały) żołądków DrimTimu, objawiające się niemożnością zrobienia czegokolwiek innego, jak tylko wydawania dzikich odgłosów. W ten właśnie sposób Drużyna nasza beztrosko i radośnie wędrowała w pojeździe klasy Wóz Kołowy Und Metalowy do wnętrza. Każdy usilnie starał się przypomnieć sobie-do czego zmierza. Rozważania natury egzystencjalnej pochłonęły ich tak wielce iż przeoczyli kilka istotnych stacji (w nazwie jednej z nich było coś o magach), zatrzymując się dopiero w miejscowości Buzia Mała, zamieszkałej przez domorosłych czcicieli diabła i serka Huhl& (to jest pyszne!). Mnich dzielnie starał się nawiązać kontakt:
-Przepraszam, dziewczynko, którędy do...
-Z kim masz kanapki?
-Nieważne, ale którędy...
-A ja z pieczarkami.
I tak dalej. Wyglądało na to, iż droga do Zamku Magów zostanie im nieznaną przez czas bliżej nieokreślony [T=n+4,75 s gdzie n=(1;+nieskończoność)]. Aż nagle pojawiła się Nowa Nadzieja...

[Kaiin 0]

Agrah tóry dzieki zakleciu właśnie pozbył sie problemów wywołanych aspiryna i bezalkoholowym spirytem rozejzał sie dookoła
-Oho ciekawe gdzie nas tym wioza, ma ktoś może jakis rozkład jazdy?
-Tak, łap.
-Thx, no to popatrzymy stacja 1 "Dom Wariatów u pani Heli" nie to nas nie interesi, stacja 2 "Wrota piekieł -podróż w jedna strone" hmmm chce ktoś do ciepłych krajów?- unikając lecących w jego strone szklanek butów i innych NOL (Niezidentyfikowanych Obiektów Latających) mag starał sie czytać dalej. Niestety nie dane mu było skończyć bo przerwał mu jakis głos dobywajacy sie z głośnika
-UWAGA Zbiżamy sie do stacji ostatnia nadzieja wszyscy podrużujacy do Zamku Magów proszeni są o opuszczenie wagoniku na tej stacji
-No to chyba nasza, nie?- zauważył ktoś z drużyny
-Na to wygląda wiec wysiadamy- ku wielkiej radości Drim Timu na stacji czekał na nich komitet powitalny składający sie głownie z Człąków Nowo Powstalego Bractwa Mrocznych Magów Żądnych Odwetu (kurde ale długa mi wyszła ;p ). NAsi bohaterowie nie posiadając sie z radości rzucili sie w wir bitwy. Agrah stojący troche z tyłu i jedynie powalając grupy wrogów czarami przygladał sie reszcie Tak tego im było trzeba żeby sie wkońcu rozruszali

********

dobra ruszamy ten temat akurak macie okazje żeby sobie powalczyc :)

[Wilkv 0]

Łerłolf tak wyskakiwał, że jedna z łap została mu wplątana w zaczepy wózka. I chcąc nie chcą, musiał walczyć z wózkiem i lewej górnej łąpy. Zdziwieni byli tylko jego przeciwnicy, że mimo tego że mu takie żelastwo wisi u ręki, to i tak macha nią na prawo i lewo. Najgłupszą minę miał ten MM, który jako pierwszy oberwał wózkiem przez łeb. Potem musiał oberwać jeszcze z drugiej strony, bo Mag ze złamaną szczęką dosyć dziwnie wygląda. A zwłaszcza z wiszącą obok głowy. Niezzbyt atrakcyjny widok. Zwłaszcza dla Paladynów. Nie wyglądali na zachwyconych tym faktem. Jednak Łerłolfa mało to obchodziło. Robił co miał robić. Czli siekł dalej. bez umiaru. A co na to Magowie? A co mieli mówić? Próbowali czarować. Ale co to miało niby wzruszyć Wilkołaka? Za wiele nic. W końcu jak niby mieliby się przez futro przebić? Niemożliwe. I jeszcze przez latający wózek? Tym bardziej nie. No więc po kolejnym zamachu odgórnym, wózek lekko się powginał.
-*Wrau* chyba potrzeba nam blacharza...

[Kokosowy 0]

Ale blacharz nie było i nasz bohater musial sam zaczac klepac fure i nagle zobaczył smoka a oko Inossa zaczelo ......

[Wilkv 0]

---
Jak chcesz się dołączyć, to zrób to poprawnie, fabularnie. I wypowiedzi dłuższe niż jedna linijka... I z sensem jakimkolwiek. I najlepiej zapoznaj się z fabułą jaka tutaj panuje. To nie jest spamerski wątek pokroju historyjki.

[Kokosowy 0]

E to nie wiedzialem ok offtop juz nie pisze na ten temat

[Kaiin 0]

-O k**** - krzykna mag ledwo unikajac ciosu w głowe wózkiem- Ty Wilku UWAŻAJ GDZIE TYM MACHASZ!!!!
-To *wrau* po co wchodzisz w zasięg?
-Sam do mnie podszedłeś!!!- mag dalej starał sie nie oberwać w głowe- A jak tam radzi sobie reszta?

A reszta radziła sobie dobrze, paladyni bardzo nie po paladyńsku siekali mieczami na prawo i lewo, Alex walił każdego kto mu sie nawiną, Sortius testował nowe zaklecia a mnich nawracał MM " Ogniem i Mieczem bądź innym rodzajem broni".

[windows00 0]

- A tak w ogóle, to jak znaleźliście się w tej kolejce? spytał magów wilkołak, powalając kolejnego MM na ziemię.
- Odebraliśmy sygnał, że próbowaliście przesłać nam wiadomość - powiedział Mnich. - A potem Agrah użył zaklęcia GPS i tereportowaliśmy się do wagoniku...
- No tak, wy i te wasze dziwackie metody - westchnął Werewolf. - Nie prościej było przebić się przez te kilka ścian i dołączyć do nas wcześniej? Załapalibyście się na darmową watę cukrową.
Podczas gdy wilkołak oddawał się rozmowie z magiem, jego zdolność walki nieco osłabła, co dało pole do popisu paladynom. Przed atakiem zwiększyli oni swoje szanse zaklęciami ochronnymi i rzucili się w wir walki. Agrah i Sortius wspomagali ich anulując niektóre zaklęcia MMŻO (nie wszystkie żeby paladynowie mogli sobie poćwiczyć i aby nie czuli się urażeni).
------------------------------
To taki post porządkujący, bo trochę się nam historia pomieszała ;P
A ja nie lubie bałaganu ;]

[GaNgStA 0]

I powiedział: Kupa z filcem gówno prawda

[GeoT 0]

Dnia 02.05.2006 o 00:14, GaNgStA napisał:

I powiedział: Kupa z filcem gówno prawda

"Grunt to dobre wejście" pomyślał Dżordż i stosując permanentnene ... permana ... pernema ... perama ... różne uniki podszedł jaka gdyby zawsze coś ups ... nigdy nic, do jednego z przeciwników i zaborował, ups ... zagaił:
- A wiesz ty przyjacielu, że jestes bo złej stronie? Po ciemnej stronie szmocy?
- CO?! - wzrasnął ogromnie zaskoczony mag próbując przekrzyczeć hałas.
- A no tak? Wiesz że trzeba się miłowac i krzywdy nikomu nie robić i wogóle?
- A mam ja twoją %$@#!5 krzywdę w ^@%&@9 &@^%@$!!
- Aha - stwierdził paladyn i zupełnie nie po paladyńsku kropnął go mieczem po tym co on tak brzydko powiedział.

W tym momencie kropnięty jakby napuchł i z potężnym" łuup" pozbawił się wierzchniej warstwy skrywającej nie kogo innego jak zapomnianego już przez DT Uber Grozę ...

[windows00 0]

- O jak miło, upieczemy dwie pieczenie na jednym ogniu - ucieszył się Agrah.
- Co?! szykuje się jakiś obiad, a ja o tym nic nie wiem? - oburzył sie wilkołak. - Zaraz zajmę czymś tych słabeuszy i idziemy na wyżerkę.
- Uspokój się - pohamował plany Werewolfa Mnich. - Jemu chodzio o Uber Grozę.
- Przecież ona nie ma ani grama mięsa, same kości...
- Jeśli UG ma ze sobą te swoje serce z kamienia, to wystarczy je zgnieść i będzie po problemi - spróbował wyjaśnić ogólnie Sortius. - Zapomniałeś?
- Aaa, o to chodzi. Trzeba było tak od razu, a nie zwodzić mnie jedzeniem.
W normalnych okolicznościach rozmowa ta byłaby uznana za niedorzeczną, ale w sytuacji ciągłej walki i zmagań naszych przyjaciół z czarodziejami była jeszcze bardziej niedorzeczną.
- Ale jak niby sprawdzimy czy ona ma to serce czy nie, przecież nie spytamy wprost, bo nas wyśmieje.
Pytanie to posłyszał jeden z MM, a że istity to perfidne i wredne, wydarł się na cały głos:
- EEEEEEEE, ty przerośnięty manekinie szkieletu, gdzie masz te swoje nic nie warte, rozlatujące się, tandetne, kamienne serce, hęęę????
- HEHEHEHEHEHEHHEHEHE. Nigdy się tego nie dowiecie śmiertelnicy, Jesteście za głupi by dojść, że leży ono bezpiecznie kilometr stąd, przed moją siedzibą, w ogródku 2m od starego świerku, stojącego na skraju przepaści. MUAHAHAHAHAHA.

[Wilkv 0]

-Imbecyl...
-Co? Kto? Ja?
Dopiero teraz UG zorientował się co powiedział.
-Nie! Nie możecie! Zabraniam!
-A co nam *wrau* zrobisz?
-Ee... Poczęstuję napojem?
-Zwykłego nie pijamy.
-No dobra... 104% spirytus wymieszany z krwią i tym podobnymi. Pasuje?
-Kusząca oferta... Zapewne *wrau* jest koło kamienia.
-Skąd wiedziałeś?
-Mało inteligenty *wrau* demon...
-Nie moja wina!
-Właśnie że twoja... A czegoś *wrau* do jedzenia nie masz?
-Parę smażonych wilkołaków i wampirów by się znalazło.
Łerłofla wmurowało.
-Że jak?!
-Ee? Ups... Wilkołak!
-Gratuluję spostrzegawczości... *wrau* To co jeszcze chcesz smażyć?
-Ludzi? -popatrzył się na Dżordżą. -Krasnoludy?- spojrzał na Sortiusa.- To co chcecie jeść?
-Smażony demon?
-Jak jakiś się znajdzie to proszę bardzo. Za mną prosim...
Łerłolf znowu był wmurowany w ziemię. Tym razem małą inteligencją UG. Inni tak samo.
-Ruszać się! Raz, dwa, raz, dwa...

[MonkOfWar 0]

Drużyna, będąca w stanie głębokiego, że tak to ujmę, prawda, szoku, podążyła w kierunku wskazanym przez Towarzysza Uber Grozę... Ten zaś rozmawiał przez Telefon Klasy Komórkowej i zamawiał u swych popleczników najrozmaitsze, wykwintne potrawy...
-Dajta mi tu pięciu ludziów w czekoladzie, zapiekanych w sosie własnym. No... I jeszcze 2 krasnoludy nadziewane na ostro. Pal czy Miecz...? A, dajcie po jednym. Taa...
DrimTim wschłuchiwał się z rosnącym oburzeniem w wymieniane przez Złego Stwora propozycje. W końcu ŁerŁolf nie mógł znieść tego dłużej... Przeszkadzały mu dwie rzeczy:
a) dyskriminacja rasowo-płciowo-smakowa (Mr. UB wyraźnie ignorował substancji chłodnych i słodkich);
b) nieznajomość prawdziwej sztuki gotowania.
A wiedział nasz bohater, co mówi. Mnich również gorliwie (aż mu się kapota poczęła żarzyć) potakiwał. Bądź co bądź-napisał dzieło pt. "Mniszek-Po Prostu Gotuy". A i pozostali znawcy swych kuchni narodowych popadali w coraz to większą złość. Krasnolud wściekał się na niezaktualizowaną wersję przepisu na Krasnala Z Pala, Paladyni gotowali się na myśl o zrezygnowaniu z czterech rodzajów łyżek, wykwintny kolega Mag pieklił się od chwili, gdy usłyszał propozycję dotyczącą Elfika W Zasmażce W Menażce. W końcu Międzynarodowa Rada Uczonych [MRU] już dawno zrezygnowała z używania menażek jako sprzętu mało ergonomicznego tudzież efektywnego.
Apogeum gniewu naszej Przecudownej A Jakże Drużyny osiągnięto w chwili, gdy Uber Groza zakończył składanie zamówienia słowami "Daruj se serwetki, kretynie". To był błąd, który jeszcze przez lata historycy kulinariów mieli wspominać...
Coś jednak tknęło Uber Grozę w ostaniej chwili (o tknięcie podejrzewa się p. Zdenona Blaskova, rosyjskiego menela spod Kremla)! Obrócił się (lub obróciła się kamera, nie wiadomo, jak na to patrzeć) i ujrzał wycelowane w siebie: a) miecze b) topory c) broń obuchową d) dłonie e) pazury f) CKMy g) ukryte kamery. Cóż było mu czynić w tej, jakże gorącej, chwili?! Wykorzystując całą swą tzw. Manę-dokonał przemiany w Kreta Jedynego Oryginalnego Żel (KJOŻ) i po rozlaniu się w kałużę-uniknął gradu, uważasz, ciosów. Ale niestety... ponieważ Drim Tim runął do przodu (w wyniku działania sił przedstawionych na ryc. 7.82.m) i rozpaćkał niedawnego Pana Zła. Jako iż Kret to substancja o właściwościach żrących (czego przykład mieliśmy przy skłądaniu nieszczęsnego zamówienia przed kilkoma minutami...)-ubiór/futerko poczęło się, mówiąc slangiem trollich dzieci, jarać-wszyscy byli niepocieszeni...
Paladyni rozpaczali nad sfajczonymi naszywkami kapeli light-drewnianej Boski Wiatr (Jap.), Mnich wstydliwie zasłaniał gacie w szkocką kratę widoczne przez wypaloną dziurę w szacie, itd..
Uber Groza w formie Kreta pomyślał, używając PEJOratywnego słownictwa: "Oł Szit, No To Chyba Po Mnie, Fak. T.". Miał rację, łobuziak! Traktor marki Ur-As'' momentalnie przejechał. Po nim. A ponieważ jego składem towarowym była Drużyna, myśląca niekiedy Ciężko-z Uber Grozy a.k.a. KJOŻa-nic nie zostało. Tj. zostało ale w obliczeniach matematycznych na naszym poziomie NIE uwzględniamy cyfr znajdujących się na dziewiątym miejscu po przecinku. A skoro zostaje wówczas "0"...

[Alexei_Kaumanavardze 2]

------

Siema!!!

Mam złe wieści. Neta mi odcięli więc na razie pisanie odłożone. Ale postaram się jak naujszybciej wrócić:)

[GeoT 0]

No stary jak ty coś napiszesz to Boski Wiatr Nie Ma Przebacz :DD
--------------------------
DrimTim stał nad tężejącą pod wpływem czynników zewnętrznych kałużą i rozmyślał. Rozmyślał, że gdyby wsadził swoje dobre wychowanie i przyzwyczajenia kulinarne w kieszeń albo jeszcze gdzieś głębiej to pewnie właśnie teraz wtryniałby jakiegoś krasnala lub innego człenia a tak??
- Siku mi się chce - stwierdził wpatrzony w bulgoczący płyn paladyn i poszedł tam gdzie król karocą jeździ ...
Tymczasem reszta towarzystwa czekając na kumpla poczęła zauważać rzecz znamienną. Kret (co dziwne bo w instrukcji całkiem o tym nie wspomnieli) zaczął coraz bardziej gęstnieć aż w końcu zrobiło się z niego coś ala budyń malinowy ale w konsystencji tężejącego cementu lub wapna gaszonego.
Paladyn Dżordż który właśnie wrócił oddawszy co miał oddać do analizy z ciekawością podszedł do nachylonej nad kałużą drużyny.
- Ej, słuchajcie - zawołał wesoło widząc stan skupienia Uber Grzoy ala Kret - mam pomysł. Zostawmy po sobie trwały ślad - i tu niewiele myśląc przyłożył dwoje rąk do gęstniejącej papki.
Piękne odciski rękawic paladyna zostały uwieńczone ślicznie wykaligrafowanym podpisem "Tu byłem - Paladyn Dżordż".
Reszcie nie trzeba było dwa razy powtarzać ...
--------- KILKA DNI PÓŹNIEJ ---------
Dwóch przechodzących elfów zauważyło ciekawy eksponat. Kałuża czegoś połyskującego a w niej odbitych kilka par rąk a nawet czyjeś 4 litery ...

[Alexei_Kaumanavardze 2]

Po pewnym czasie obaj wędrowcy zauważyli, że dziwna maź zaczęła rosnać a z jej środka wyskoczył UG. Niestety tyle go widzieli, ponieważ zaczał biec za drużyną kamienia klnąć tak, że nawet najstarsze ogry tego nie słyszały.

--Kilka dni drogi dalej---
Łerlorf rzekł:
-Ej patrzcie tam na horyzoncie czy to nie
-Upper groza -krzyknali wszyscy,ale jakiez było ich zdziwienie gdy zobaczyli upper groze w różowych baletkach i majciochach w grochy wołającego:
-Moi ,mili niech ja was wściskam....

---------
W szkole nam kompy wystawili więc będe częściej pisał:)

[Wilkv 0]

-*Wrau* O nie nie nie... Ja się nie dam!
-Pójdź w me objęcia!
-Zabierzcie go ode mnie! -wrzeszczał Dżordż wniebogłosy.
-A teraz ode mnie *&%$(&$@!!!!- zawtórował basem Sortius.
-No czemu nie chcecie? Niech mnie ktoś przytuli...
Uber Groza siadł na środku drogi, skulił się i zaczął chlipać z cicha. Cisza ta też odbiła się na Drużynie Kamienia.
-*Wrau* Co robimy? Nie można go tak zostawić...
-Taki biedny...
-Wygląda na to, że nikt go nie chce.
-Nikt mnie nie chce!-wykrzyknął UG.
-Fakt... Wcale im się nie dziwię.
-Nie taki diabeł straszny jak go malują!- ryczał dalej UG.
-Ciszej tam!-rozległ sie głos z Nieba i momentalnie spadła doniczka. -Spać przez Was nie można!
Łerłolf odwrzasnął parę niecenzuralnych słów. Nagle Mnicha walnał piorun.
-Cholera! Spudłowałem... -odezwał się już znany głos z góry.
-Ja ci dam spudłowałem!-odrzekł podburzony i z leksza spalony Mnich. Momentalnie też rzucił czymś w górę. Dało się po chwili słyszeć głośne Auuu... Po chwili w Mnicha znowu walnął piorun. I zaczęła się wymianka. Raz Mnich tego z góra, raz ten z góry Mnicha. Pozostali patrzyli się tylko, jak Mnich co chwila obrywa piorunem, wstaje, ciska kamieniem i znowu obrywa. I tak w kółko. A z kobu UG ciągle płakał. Dżordż w końcu nie wytrzymał, podszedł do UG i położył rękę na jego kolcach.
-No już już... Spokojnie... To czego chcesz na poprawienie nastroju?
-Ja?... Niczego... Ja się tylko z wami droczę!
UG zerwał sie ziemi z demonicznym śmiechem.
-Udało się! Udało się! Nabrałem was haha...
UG śmiałby się tak długo jeszcze, gdyby nie walnął go nagle piorun. UG zamarzł na chwilę w oczekiwaniu.
-Cholera... Znowu spudłowałem...
Teraz UG z tym z góry zaczeli iść na wymiankę. Drużyna wzruszyła ramionami, odwróciła się i poczęła iść. Mimo, że była noc, to od blasku piorunów było jak w dzień.
-Wariaci...