Zaloguj się, aby obserwować  
A-cis

Literatura SF

1529 postów w tym temacie

Dnia 11.10.2005 o 14:01, Lucek napisał:

> Odmeldowuję się.

Wracaj mi tu zaraz. Musimy szybko zrobić jakiś nowy plebiscyt metodą "na gucia" :D


Ekhem, to z tego Fantasty rezygnujemy?

(żeby nie było, ja też wszystkiego nie przeczytałam ...)

Rzucajcie pomysłami, obywatele, rzucajcie :D

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Dnia 11.10.2005 o 15:02, Fioletowa Smoczyca napisał:

Ekhem, to z tego Fantasty rezygnujemy?

Rzucajcie pomysłami, obywatele, rzucajcie :D


Ja bym w sumie mogła uczestniczyć w tym fantasy, można by go reaktywować :)
Niestety, chyba zaraz mnie zbanują za wyrażanie swoich opinii, więc uczestniczyć będę prawdopodobnie z zewnątrz...

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

Dnia 11.10.2005 o 15:02, Fioletowa Smoczyca napisał:

Ekhem, to z tego Fantasty rezygnujemy?


Ja tam przeczytałem, ale chyab faktycznie nikt więcej tego nie zrobił. Niemniej zrobiłbym chetnie jakiś plebiscyt. Może Zelazny albo Silverberg.
Meghan prosiła przekazać, że dostała bana i w następnym głosowaniu weźmie udział zewnętrznie, ale weźmie :P

A poza tym zmiana forum wpłynęła pozytywnie na aktywność w wątku. Kilka dni nie było i trzy strony wyskoczyły... szkoda, że nie mam czasu na razie tego wszystkiego przeczytać.

Poza tym Ziarenko nie przejmuj się, ja mam tak samo. Lista ksiązek przeczytanych jest juz spora, ale za recenzja zebrać sie nie mam czasu...

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Dnia 11.10.2005 o 20:18, Shadowmage napisał:

> Ekhem, to z tego Fantasty rezygnujemy?
Ja tam przeczytałem, ale chyab faktycznie nikt więcej tego nie zrobił. Niemniej
zrobiłbym chetnie jakiś plebiscyt. Może Zelazny albo Silverberg.

To w końcu to ma być plebiscyt fantasy czy SF?
Silverberg chyba fantasy nie pisał?

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

Neal Stephenson – „Cryptonomicon”

Książka ma doprawdy kolosalne rozmiary i trudno jest zwięźle powiedzieć, „o czym” jest. Z pewnością o szyfrach i nauce z nimi związanej, czyli kryptografii. (Na potrzeby książki wymyślony został nawet specjalny system szyfrujący, dokładnie wytłumaczony w dodatku – miłe uzupełnienie.) Na pewno o pieniądzach w ich najróżniejszych wariantach – od sztab szczerego złota po niewidzialną, wirtualną walutę. O muzyce również, choć w mniejszym stopniu; niektóre fragmenty pozwalają przypuszczać, iż autor jest pasjonatem muzyki klasycznej (fragment, w którym opisana jest Fantazja BWV 542 Bacha z pewnością uderzy trafnością każdego, kto zna ten utwór). O wojnie, o chaosie i informacjach, które można wyciągnąć z jego „zaburzeń”, o prawnikach, grach RPG, a wreszcie i o miłości...
Autor po kolei rozpoczyna kilka wątków. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego gdyby nie to, że dwa główne są oddalone od siebie w czasie około 50 lat... fascynujące jest to, w jaki sposób informacje z jednego z nich pozwalają docenić smaczki zawarte w drugim. W pobliżu połowy książki wątki splatają się nieco bliżej i wtedy dopiero widać, że wszystko w tej książce me swoje miejsce i żadna informacja nie jest zbędna.
W latach 90-tych: garstka przyjaciół, z których każdy przeżył już to i owo, postanawia spróbować zbić fortunę tworząc nowy typ pieniądza. Chcą to osiągnąć za pomocą połączenia Filipin z Tajwanem (a pośrednio: z całym światem) kablami o wysokiej przepustowości, a także stworzenia Krypty, tajnego miejsca płatnego przechowywania danych. Przepustowość oraz miejsce w Krypcie byłaby bardzo wartościowym towarem dla różnych „grup chcących trzymać władzę” w poszczególnych rejonach Filipin. Jest to oczywiście biznes niebezpieczny i prędzej, czy później bohaterów czekają kłopoty...
Podczas drugiej wojny światowej: Bobby Shaftoe jest prostym (choć obdarzonym charyzmą) żołnierzem, którego los (czyli Uncle SAM) rzuca w przeróżne zakątki świata – najpierw do Szanghaju, potem do Manili, gdzie spotyka się z narzeczoną, która opuszcza niedługo przed atakiem Japończyków na miasto... Lawrence Waterhouse jest zaś szukającym własnej drogi utalentowanym matematycznie (i zainteresowanym grą na organach) młodym człowiekiem, który zostaje wcielony do armii jako grajek orkiestrowy... Nie wie jeszcze, że przyjdzie mu łamać najbardziej skomplikowane szyfry wroga...
Postaci ważnych dla losów książki jest jeszcze parę. Niektóre występują w obu wątkach, inne są w jakiś sposób spokrewnione z 50 lat starszymi bądź młodszymi bohaterami. Fabuła jest ogromnie skomplikowana i jeśli to, co napisałem nie jest zachęcające (a w sumie, gdy teraz na to patrzę, to raczej nie jest), to miejcie świadomość, iż książka ta ma 1150 stron bez żadnego przynudzania, a losy bohaterów są ze sobą kunsztownie splecione.
Smaczku całej sytuacji dodaje fakt, iż gdzieś na Filipinach ukryty jest ogromny skarb pozostawiony tam przez Japończyków. Informacja o jego położeniu z pewnością została jakoś zaszyfrowana...

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

Dużo mówi się w tej książce o maszynach Turinga, różnego typu automatach i matematycznych teoriach je opisujących – posiadam pewną (skromną) wiedzę na ten temat i miło mi widzieć, iż książka nie jest powierzchowna, a nie plecie się w niej głupot. Autor po prostu się zna i tyle... to samo pisałem już o muzyce. Książka jest napisana świetnym stylem, każdy akapit ocieka humorem i czyta się z przyjemnością. Wszystko jest tu logiczne, przez co książka jest do pewnego stopnia przewidywalna, ale jak dla mnie jest to zaleta. Miałem dużą satysfakcję, gdy w pewnym momencie okazało się, iż jakieś 500 stron wcześniej dobrze zinterpretowałem daną przez autora malutką wskazówkę, przez co pewien zwrot akcji aż tak bardzo mnie nie zaskoczył :-)
Jedyną wadą tej książki mogłyby być jej rozmiary (mam wrażenie, że autor chciałby pociągnąć historię jeszcze paręset stron dalej, aczkolwiek moment na zakończenie został wybrany świetnie), ale, jak to ujął mój znajomy, „spełnia ona w wysokim stopniu moje wymagania dotyczące ilości stron za złotówkę” :-).

„Trylogii Barokowej” tegoż autora polski wydawca zrobił dziabdzi-dziabdzi, dzieląc ją na bodajże 9 części. Polskie tłumaczenie Cryptonomiconu gdzieś mi kiedyś mignęło i też było podejrzanie cienkie, więc ostrzegam...
Czytałem w oryginale i, choć książka jest z najwyższej półki jeśli chodzi o wymagania językowe, to autor nie posługuje się zapomnianym słownictwem tak często jak Mieville, więc czyta się trochę łatwiej.

Polecam!!!

(uff, wiem, że za długo, ale książka też jest strasznie długa ...)

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

PS. No i zeżarło mi akapity. :-( Jak się je robi przy dodawaniu nowego posta?
PPS. "Cryptonomicon" jest znacznie lepszą książką niż "Zamieć".

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

Szybkie pytanie. Co w ostatnim roku wyszło po polsku na światowym poziomie w klasycznej SF (żadne comedy SF czy literatura absurdu ;). Nie chodzi mi o jakies nowelki tylko conajmniej powieść i nie o powieść dobrą, lecz doskonałą. Odpowiedzi typu "nie było takiej" również mnie satysfakcjonują bo po co mam tracić czas, którego mam mało... :D

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

Najlepsze, co mi przychodzi do glowy, to "Perfekcyjna niedoskonałość" Dukaja. Pomysly sa genialne, powiesc jest bardzo oryginalna; nie da sie jednak ukryc, ze ma momenty gorsze literacko (o ile oczywiscie ja moge to ocenic) i dlatego nie moge z czystym sumieniem powiedziec, iz jest to powiesc "doskonala".
Nie jestem pewien, ma byc tylko "po polsku" czy chodzi wylacznie o polskie powiesci?

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Dnia 12.10.2005 o 00:58, Olamagato napisał:

Szybkie pytanie. Co w ostatnim roku wyszło po polsku na światowym poziomie w klasycznej SF

Jak Elwro, też nie jestem pewien czy chodzi Ci o powieść wyłącznie polską czy światową. Ale wydaje mi się, że jednak chodzi o kompleks.
Więc polecał bym zdecydowanie cykl Bena Bowy (wydawany aktualnie przez Solaris) zaczynający się dylogią księżycową "Wschód księżyca" i "Wojna o Księżyc".
W tym przypadku, z całą pewnością nie będziemy się sprzeczać czy to jest SF :)

Poza tym niezła jest IMO trylogia Petera Hamiltona "Dysfunkcja rzeczywistości", która co prawda wyszła już ze 2 lata temu, ale tom II (Widmo ''Alchemika'') wyszedł chyba dopiero w tym roku.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

Od razu lepiej jak Verne wraca do SF. Bo mi sie spora ilosc takich "redefinicji" by w biblioteczce szykowala, czego mogl bym nie wytrzymac psychicznie... :D
Proponuje zakonczyc temat diuny ... chociaz diuna moze byc ... zmiane definicji na razie odpuscmy.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Dnia 11.10.2005 o 21:55, A-cis napisał:

To w końcu to ma być plebiscyt fantasy czy SF?
Silverberg chyba fantasy nie pisał?


Fantasy był "ogólny", tak, jak ten pierwszy SF.

A że nie wyszedł, to można wrócić do SF ;)

Może znowu głosowanie na autorów? Skład wątku się trochę zmienił, książek przybyło ... Jak wybierzemy 2-3 najpopularniejszych autorów (poza tymi, co już byli), to będziemy mieć materiał na 2-3 plebiscyty.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Dnia 12.10.2005 o 08:06, Fioletowa Smoczyca napisał:

Może znowu głosowanie na autorów? Skład wątku się trochę zmienił, książek przybyło ...
Jak wybierzemy 2-3 najpopularniejszych autorów (poza tymi, co już byli), to będziemy mieć materiał


Jestem za. Tyle że teraz wziąłem się za czytanie Jamesa Clavella. Mam 4 tomy, łącznie grubo ponad 2,5 tys. stron więc chwilowo, jako że nie mam zwyczaju czytać równolegle kilku pozycji, jestem uziemiony :)

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Dnia 12.10.2005 o 00:58, Olamagato napisał:

Szybkie pytanie. Co w ostatnim roku wyszło po polsku na światowym poziomie w klasycznej SF (żadne comedy SF czy literatura absurdu ;).


Moje typy - nieliczne, ale nie przeczytałem jeszcze wszystkiego, co wyszło w zeszłym roku, a resztę odrzuciłem, jako niespełniające kryterium "doskonałości" :
1. Kir Bułyczow - "Zamach na Tezeusza"
2. Andreas Eschbach - "Gobeliniarze"

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Dnia 12.10.2005 o 13:30, A-cis napisał:

Jestem za. Tyle że teraz wziąłem się za czytanie Jamesa Clavella.
Mam 4 tomy, łącznie grubo ponad 2,5 tys. stron więc chwilowo, jako że nie mam zwyczaju czytać równolegle
kilku pozycji, jestem uziemiony :)


Spokojnie, najpierw trzeba by zrobić głosowanie na autorów, potem na książki autora, który wygra, a potem dopiero będzie co czytać :)

Szenk => Nie stęskniłeś się za Kotołakiem? Kiedyś mówiłeś, że jak się stęsknisz, to się odezwiesz, ale on już u mnie leży tyle czasu, że to wręcz nieprzyzwoite ;)

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Dnia 12.10.2005 o 14:26, Fioletowa Smoczyca napisał:

Nie stęskniłeś się za Kotołakiem? Kiedyś mówiłeś, że jak się stęsknisz, to się odezwiesz, ale on już u mnie leży tyle czasu, że to wręcz nieprzyzwoite ;)


To Ty masz mojego Kotołaka??? Nie Meghan??? :)

Jak się nazywały te pastylki na poprawienie pamięci...

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

Dzięki wszystkim za odzew. Postaram się poczytać skoro mam już konkretne typy. :)
ps. Chodziło mi tak jak wszyscy domyślili się o SF wydaną po polsku (bo przecież można sobie ściągnąć nowsze pozycje SF po angielsku, rosyjsku, w suahili czy cokolwiek - przedostatniego nie umiem bo sobie bimbałem na ruskim, a co do ostatniego to nawet nie wiem czy jakiekolwiek SF wyszły. :)

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Dnia 13.10.2005 o 17:45, Fioletowa Smoczyca napisał:

Uprzejmie donoszę, że archiwum już znowu działa :)

Ziarenko, jesteś Wielka.
Sprawdzałem. Świetne połączenie.
Najpoważniejszy IMO minus tego forum - odpadł :))

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

Jakoś tak się złożyło, że do tej pory nie czytałem żadnej ksiażki Johna Ringo, mimo posiadania kilku jego tytułów.
Teraz akurat mam "na tapecie" jego powieść pt. "Tam będą smoki". Mimo tytułu i ilustracji na okładce, nie jest to fantasy, ale SF dziejąca się w odległej przyszłości - gdzieś tak koło 40 wieku.
I... jestem mile zaskoczony. Spodziewałem się po tym autorze czegoś bardziej... bo ja wiem... prymitywnego. Tymczasem czyta się to całkiem dobrze, budzi zaciekawienie, a jednocześnie - pomimo dominacji rozrywkowego charakteru powieści - autor porusza kilka ciekawych problemów. Jednocześnie czytelnik dowiedzieć się może paru interesujących kwestii dotyczących średniowiecznych i starożytnych militariów i organizacji społeczeństwa.
Jestem co prawda dopiero w połowie lektury, ale jeśli dalej będzie tak, jak do tej pory - to z czystym sumieniem będę mógł polecić tę książkę innym :)

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

Utwórz konto lub zaloguj się, aby skomentować

Musisz być użytkownikiem, aby dodać komentarz

Utwórz konto

Zarejestruj nowe konto na forum. To jest łatwe!


Zarejestruj nowe konto

Zaloguj się

Masz już konto? Zaloguj się.


Zaloguj się
Zaloguj się, aby obserwować