KrwawaMary

Uwierz mi, ja się już prawie wszędzie cięłam. Na nogach, rękach brzuchu. Nawet na twarzy (na szczęście blizn już nie widać). >A co do papierosów... istnieje korelacja między paleniem papierosów, a Może i schizofrenicy palą częściej, ale ja na szczęście schizofrenii nie mam.

Ja wcinam pernazynę i anafranil. Dobrze mi dobrali leki, więc w końcu nie czuje się jak zombie i nie śpię całymi dniami i nocami. Apetyt też mi się zmniejszył.

Mnie teraz nachodzi na horizontale. Powierzchniowe przekłucia są świetne :D Ja do tuneli nic nie mam. Choć takie duże są okropne. A później jak chce się tego pozbyć to trzeba małżowiny zszywać, bleee

Ja niestety bez tabletek bym nie pociągnęła. >Ja też mam samobójcze myśli czasami, ale głównie po %%% i wiem, że choćby Ja na szczęście nie mogę pić, bo biorę leki. Z resztą alkohol mi nie potrzebny żeby mieć myśli samobójcze. >Nie mam nic z liczeniem, Moją najbardziej natrętną myślą, jest wyobrażanie co mogę zrobić za pomocą noża, żyletki. Często jak coś mnie wyprowadzi z równowagi mam potrzebę pocięcia się, ale się nie daję i moja ręka już się zagoiła. Chociaż blizny zostaną mi do końca. Chociaż nie tylko cięcie się praktykowałam, ale też gaszenie sobie papierosów na ciele. @Slayer_Watti---> Ja mam jeszcze ciekawiej. Leczę się na zaburzenia schizotypowe, a z tego co czytałam o tym, to jest mieszanka różnych chorób psychicznych, również borderlina, którego u mnie podejrzewali.

Kocham piercing. Ostatni mój nabytek to kolczyk w pępku (chociaż wcześniej już miałam, niestety musiałam wyjąć). Ale najbardziej zadowolona jestem z industriala w lewym uchu. Mój ukochany kolczyk :D

Nerwica natręctw jest straszna. Na przykład jak ktoś chodzi i liczy kroki, a jak ktoś mu przeszkodzi to potrafi się wrócić w miejsce skąd zaczął i liczyć od nowa. A co do natrętnych myśli, to są w wielu chorobach psychicznych. Ja na przykład je mam. Chociaż u mnie najczęściej to związane z samobójstwem. Tym jak to mogę zrobić itd. W ogóle był okres że wszystko kojarzyło mi się z samobójstwem. Mam pytanie. Bierzesz jakieś leki na nerwicę natręctw?

Temat dobry, więc może przywróciłby go do życia? Może to być objaw choroby psychicznej, ale też niekoniecznie. Może na przykład kogoś uspokajać mówienie tego samego. Ale są też zaburzenia polegające na powtarzaniu tego samego. Tak samo jak mówienie do siebie. Ludzie często rozmawiają z samym sobą. Ale jak już mówi a stoi sam, lecz wydaje mu się, że kogoś widzi to już podchodzi pod schizofrenię. Nawet zdrowi ludzie o tym myślą. Ale jeżeli człowiek myśli o tym cały czas i co gorsza robi coś w tym kierunku żeby zrobić komuś lub sobie krzywdę to już jest poważny problem.

Co sądzicie o piercingu? Macie jakieś kolczyki? Planujecie sobie założyć jakiś? Czy może uważacie, że to zbędne okaleczanie ciała?

Może troszkę :D W sumie to przez to, że mi wiecznie mama powtarza "ty nigdy nie będziesz anorektyczką/bulimiczką, bo nie jesteś perfekcyjna". To fakt. Bulimia i anoreksja, jak alkoholizm, zostają na całe życie. Tyle, że alkoholizm chyba jest łatwiej wyleczyć. Wiem, co mi grozi, bo już byłam na takiej diecie. Efekt jojo raczej murowany, ale ja inaczej nie potrafię.

Binge Eating Disorder pasuje do mnie. Jak się wrócę lata wstecz, to obżerałam się od zawsze, ale teraz doszły jeszcze wymioty po jedzeniu. Podejrzewali u mnie bulimię, no ale nie jestem perfekcyjna ^^ W sumie zaczęłam sobie z tym wszystkim radzić. Już nie wymiotuję po jedzeniu. Staram się przeboleć, że zjadłam za dużo. Bulimia to zamknięte koło z którego ciężko wyjść. Tak samo jak anoreksja i BED. Odpowiadając na Twoje pytanie. Uważam, że już nie jestem na tym etapie. Jestem bardziej na etapie doprowadzania mojego apetytu do normalnego dla człowieka. Bez napadów. Choć w sumie jem mniej niż powinnam, bo 400-1000 kcal dziennie to trochę mało, ale nie ograniczam się już jak kiedyś.

Nie muszę czytać, bo znam to zaburzenie. Cóż ED (Eating Disorders) to mój ulubiony temat. W sumie mogłabym zostać psychiatrą gdyby w liceum chciało mi się uczyć. Ale cóż przepadło.

No to dobranoc :) A piosenkę dodałam do ulubionych. Fajna spokojna nuta, ale z charakterkiem :D Tego mi dzisiaj trzeba.

Witajcie nocne marki. Ja akurat dzisiaj cierpię na bezsenność :/

@Velana---> Ja toleruję każdego. Czy otyły czy umięśniony. Nieważne. Liczy się dla mnie jego charakter. Może napakowani faceci jak Pudzian mi się nie podobają z wyglądu to może akurat z charakteru jest super facetem. A co do mnie? Anoreksja to ciężka choroba. Najbardziej śmiertelna wśród wszystkich chorób psychicznych i w dodatku ciężko się ją leczy, ale dla mnie anorektyczki są piękne. Mi się podobają wychudzone osoby. No dobra może nie najbardziej wychudzone, bo to http://kulturadlnielicznych.blox.pl/resource/smierc_anoreksja.jpg to już jest przerażające. Ale takie wystające kosteczki (nie do przesady oczywiście) są piękne. Tęsknię za swoimi kosteczkami. Nazywali mnie już anorektyczką, ale ja nigdy nie będę miała anoreksji. Nie jestem perfekcyjna. @Pietro87---> >Mam znajomych i przyjaciół roczny, zarówno otyłych jak i przesadnie szczupłych, o ile mogę im powiedzieć >"stary zrób coś ze sobą dla swojego zdrowia, przytyłeś" to żadnemu nie powiem "wyglądasz obleśnie >grubasie", bo było by o zwyczajne chamstwo. >Przedmiotowe ocenianie ludzi jak "książki po okładce" jest niegodne. To prawda. Ja mam znajomych i otyłych i anorektyków i szczerze mówiąc nie jest dla mnie ważne to jak wyglądają i czy obżerają się czy też głodzą. Liczy się dla mnie ich wnętrze. Bo nawet ktoś idealny, ktoś kogo możemy wziąć dla siebie za inspirację może być paskudny w środku. @Hellmut---> >Tak samo jak można nią być i nie dążyć do niczego poza utratą wagi. Nie słyszałam o takim przypadku. Poza tym mama wiecznie mi powtarza, że "Ty nie możesz mieć ani anoreksji ani bulimii, bo nie jesteś perfekcyjna". Mimo, że mam problemy z jedzeniem. Potrafię przez miesiąc nic nie jeść, albo jeść do oporu i zwracać. Ja anorektyczki podziwiam. Nie za perfekcję, czyli chudość, ale za perfekcję pod innymi względami. To, że mają zawsze porządek, bardzo dobre oceny itd. Ja pod tym względem perfekcyjna nie jestem i tego im zazdroszczę. Chociaż dążenie do perfekcji może być i u anorektyczek jest obsesją. @Harrolfo---> Umiar musi być we wszystkim. Ja też zaczęłam się odchudzać, bo po lekach, które muszę brać przytyłam 20kg (no, doszło do tego moje obżarstwo), ale schudłam już 12 i tak do 47 chcę zejść. Chudsza już nie muszę być. Tylko to moje wymarzone 47kg.

Jak uważasz, ale o wiele bardziej wolałabym z punkami przebywać. Definitywnie. >Metali nie uważam za brudasów. Chociaż tyle dobrze ^^ Metalem jestem i nic co metalowe nie jest mi obce :D

Dla mnie nie szkoda, oby ich było jak najmniej...

W relacjach z każdym najlepiej być sobą. Bo, gdy ktoś udaje kogoś kim nie jest to i tak kiedyś to wyjdzie na jaw.

A co z ciągłym dążeniem anorektyczek do perfekcji? Bycie we wszystkim najlepszym? Uważacie, że to przesada czy może podziwiacie je za to?

He he he :D Dzięki :D

Wybaczcie, że dwa posty pod rząd, ale w edycji już zdjęć nie można dodawać. Z wszystkich technik plastycznych jakich używałam najbardziej podoba mi się linoryt. Miałam najwięcej frajdy bawiąc się dłutkiem. Niestety garstkę talentu zakopałam dawno temu... Dodaję mojego gronostaja którego zrobiłam jeszcze w gimnazjum.

Nawet za pomocą zwykłych plakatówek można stworzyć cuda. Lisek piękny!

W sumie to ciekawy pomysł. Jak mi braknie miejsca na ciele to zajmę się organami wewnętrznymi :D

Nie można mieć zawsze racji. Nie ma ludzi nieomylnych :P

Nie gram na gitarze. Kawałeczek Nothing Else Matters się nie liczy :D MKRaven---> Pewnie masz rację :D Zdarzało mi się uwieść faceta :D

Kolczykowanie mózgu to też okaleczanie :P