Bloodborne - recenzja

[PrinceLaCroix 0]

Dnia 07.04.2015 o 06:01, Fatal-X napisał:

W BB jest łatwiej niż kiedykolwiek wcześniej by nawiązać współpracę z graczami i swoimi
znajomymi(dodanie hasła), także nie wiem o co chodzi? Nowy system sprawdza się lepiej.

Tak? Może mam wyjątkowego pecha,ale jeszcze ani razu nie udało mi się nikogo przywołać do walki z bossem. Po prostu, mogę sobie dzwonić dzwoneczkiem i nic się nie dzieje. Jako że średnio lubię aż tak dzikie walki i brakuje mi tej nieszczęsnej tarczy podczas starć z bossami, walka z kimś byłaby jakimś rozwiązaniem, ale i tu mi się nie udaje.

[Fatal-X 0]

Wiesz, odniosłem wrażenie że...hmm jest więcej graczy którzy chcą pomocy niż graczy którzy chcą pomocy udzielić.
Miałem problem z jednym bossem i oczywiście chciałem pomocy, ale długo długo nic, w końcu zacząłem walczyć sam i pokonałem go. Naszła mnie ochota by pokonać go jeszcze raz, więc zadzwoniłem małym dzwonkiem i zaskoczenie, praktycznie od razu ktoś mnie wezwał. I tak przez półtorej godziny pomagałem graczom walczyć z tym bossem, nie czekałem na wezwanie prawie wcale, najdłużej jakieś 2 min, najkrócej 10 sekund.

Myślę że gdyby do gry dodano jakiś convenant jak Sun Bro''s z DS to sytuacja byłaby lepsza, bo zachęciłoby ludzi do co-op.

A dlaczego myślę że system sprawdza się lepiej, gra cały czas szuka ci odpowiedniej osoby a poprzednich grach ktoś odpowiedni mógłby dać znak przywołania np na początku lokacji, a ty stoisz przy jej końcu i go nie widzisz.

[PrinceLaCroix 0]

Dnia 07.04.2015 o 17:32, Fatal-X napisał:

A dlaczego myślę że system sprawdza się lepiej, gra cały czas szuka ci odpowiedniej osoby
a poprzednich grach ktoś odpowiedni mógłby dać znak przywołania np na początku lokacji,
a ty stoisz przy jej końcu i go nie widzisz.

Tyle że to rozwiązanie też miało swoje plusy, przynajmniej widziało się, czy jest ktoś do wezwania, czy też nie ma co stać i tracić czas. Tutaj stukamy w dzwonek i można iść gotować obiad? W końcu nic z tego nie musi wyniknąć.

[vegost 0]

Recenzent dobrze ujął minus w tej grze "To inna gra i dlatego dla fanów Soulsów będzie się nie podobała". Mi się osobiście nie podoba. Ma wiele innych mechanik i przez to jakoś nie mogę się do niej przekonać. Nie tylko przez obrany styl graficzny. Nie mogę znieść obrzynów, którym można spamować i bez problemu przerywają nasze ruchy, ataki itp itd. Do tego ubogi arsenał, szaty tylko ? :) Mam świadomość, że to ukłon w stronę Demon Souls, ale jednak tamta gra była też inna :P

[PrinceLaCroix 0]

Czytając recenzję byłem przekonany, że Recenzent zwyczajnie głupoty wygaduje i gra fanowi Soulsów musi się podobać. Guzik, musi to na Rusi. Mam nadzieję, że jednak FS wróci do serii DS i będą kolejne części, gdzie można odziać się w pełną płytę i ruszyć z pawężem w ręce, popijając estusa dla odwagi.

[Principes 0]

Może i ja się wypowiem... Troszkę udało mi się pograć, nie doszedłem chyba zbyt daleko (mniej więcej do Zakazanego Lasku), nie wiem, czy będę miał w najbliższym czasie możliwość do gry wrócić, okres urlopowy się skończył. Z drugiej strony - nie do końca jestem przekonany, czy mam jeszcze na to ochotę.
Po kolei:
- pochwalę oprawę artystyczną. Oczywiście wypuszczane przed premierą rzekome "screenshoty" to podrasowana w Photoshopie bujda na resorach, ale ogólne wrażenie jest świetne. Nastrojowo, mrocznie, dobra muzyka - kiedy ją wreszcie słychać - pięknie współgra z obrazem .
ALE: brak mi tutaj zróżnicowania wizualnego zwiedzanych miejscówek, jasne, w Dark Souls 2 dla przykładu różnorodność zwiedzanych lokacji (plus feeria barw) prowadziła niejednokrotnie do geograficznych i stylistycznych absurdów, ale tutaj From poszło w kolejne ekstremum. Brak mi kontrastów. Wszystko jest jednakowo szaroburo-granatowe, aż prosi się o ładną grę światłem tu i ówdzie, by tę monotonię przełamać. Napracowano się przy tworzeniu modeli, ale wszystko wrzucono do jednego worka i poukładano w poszczególnych obszarach bez ładu i składu. Nie wiem, może przesadzam, ale niewiele jest tutaj miejsc, gdzie można się zatrzymać i mruknąć "oto kolejne, zapadające w pamięć charakterystyczne miejsce" - wszystko zlewa się w ciemnobrudną całość.
- design poziomów. Duży plus, zerwano z oderwanymi od siebie "światami" DS2 i bardzo dobrze.
- czas ładowania plansz. OK. To już jawna kpina. Może to kwestia przyzwyczajenia do błyskawicznych okresów ładowania z DS1&2 (2-3 sekundy i wracamy do gry), ale czekanie ok. 40 sekund, a czasem i całej minuty na przywilej ponownej zabawy w grze, w której ginie się raczej często uważam za skandal.
- system walki i możliwości rozwoju postaci. MINUS. Duży. Przykro mi. Mało tu finezji, mało przedmiotów, spłycono wszystko, co się dało. Nie podoba mi się nacisk na ofensywne rozgrywanie starć. DS1&2 ceniłem za podobieństwo do genialnego Severance:Blade of Darkness, gdzie liczyła się taktyka i spokój. Tutaj należy się turlać do znudzenia i machać gałką niczym szaleniec - o zgrozo - próby działania bardziej racjonalnego pozbawione są sensu. Podkręcono tempo, postanowiono pójść w kierunku Devil May Cry (celowo przesadzam, ale...), co przekłada się na ograniczenia w warstwie mechaniki. Mamy tutaj "jeden, jedynie słuszny" model rozwoju bohatera, jeśli ma przetrwać i sprawnie szatkować adwersarzy. Krok wstecz względem poprzedników, gdzie lubiłem bawić się z tworzeniem diametralnie różnych klas.
- starcia z bossami. Banał i żadne wyzwanie. Gdy już przyzwyczaimy się do przejmowania inicjatywy i skakania po arenie, żaden "szef" nam niestraszny.
- Tak na dobrą sprawę, znowu dostajemy kalkę tego, co było. W ładniejszej oprawie. Tylko płytszą. Aż prosi się o rozwinięcie idei "Soulsów", dokładanie nowych elementów, a nie zastępowanie dobrych i sprawdzonych nowymi, niekoniecznie lepszymi (patrz walka).

Gry jeszcze nie skończyłem, ale do zachwytów daleka droga. Jest dobrze, ale tylko dobrze, ktoś tu popadł w przesadną czołobitność względem From Software. Klimat pierwszorzędny, ale zabito subtelność poprzednich odsłon, system walki zupełnie nie przypadł mi do gustu (nie mój styl), im dalej w las, tym mniej ciekawie, chwilami aż prosi się o garść nowych pomysłów zamiast odcinania kuponów po raz trzeci.