W samo południe cofając się o dwie dekady

[Arqadius 0]

Dnia 25.09.2007 o 13:36, moonman napisał:

chociaz obecnie cierpie na chroniczny brak czasu - ale mozna cos kiedys pomyslec... Neuroshime
- to mialem na mysli planszową - nie papierowa - Neuroshima Hex - niestety ja nią nie dysponuję...

Jak pisałem, przymierzałem się do Neuroshimy (w domyśle Hex), jej zakupu.

Dnia 25.09.2007 o 13:36, moonman napisał:

ze swojej strony mogę zaproponować Runebounda +6dodatkow, Cytadele i LOTR: Konfrontacje. Mam
znajomego ktory namietnie gra w Dungeoneery (chyba ma wszystkie)... no i to by bylo na tyle...

Ja mam jeszcze Warcrafta, D&D Gra Przygodowa i Wings of War: Watch Your Back! (te dwie ostatnie to chyba odpadają)

Dnia 25.09.2007 o 13:36, moonman napisał:

tylko ktora knajpa w slupsku nas przyjmie ;)

No z tym może być problem :/

Coby offtopa nie robić, jakby co to jestem pod gg:1252787

[Yuurei 0]

Heh... piękne czasy. Jak dziś czuję wagę kostki bo oczywiście każdy grający przychodził do szkoły z własnym segregatorem z kserówką kryształów :-) Fajnie było. IMHO ta pozorna "ekskluzywność" wychodziła tylko na dobre ludziom grającym. Mistrzowie faktycznie mistrzowali a gracze wczuwali się w postacie. Potem odniosłem wrażenie, że dla wielu nowych ludzi RPGi stały się takim papierowym hack and slay a młodzi MGowcy nie potrafili ich nakierować na prawdziwą grę i zrobiłem sobie przerwę. Trwającą do dziś. Ale ostatnio robiąc porządki odnalazłem stare podręczniki, karty postaci... miło było sobie powspominać Soboty z fantastyką, Lato z RPG, audycje w Radiu WaWa. Fajnie było :)

[Kawel 0]

A teraz podręczniki D&D są w sklepie gram.pl. Może kiedyć sobie kupię, ale na razie nie...

[tomoliop 0]

Zawsze chciałem zagrać w papierowego RPGa ale nie mam z kim... Po prostu nikt z mojego otoczenia nie byłby tym zainteresowany...

[Chavpl 0]

Az sie lezka w oku kreci, swietny tekst :) Pamietam te sesje w KC-ty, kiedy szukalismy kalkulatora podczas walk ;) A dzis, coz, WFRP II zagoscil na stale wsrod obecnej druzyny :)

[Lycz 0]

RPG to wspaniała rozrywka. Co prawda w porównaniu do innych osób, gram zaledwie od 5 lat, ale już zarówno D&D, jak i Neuroshima, czy Warhammer wciągnęły mnie w swój świat. Kto nigdy nie grał, niech żałuje.

[Grzegoorz 0]

eee tam "nie moge znalezc graczy" moim zdaniem to naprawde nie jest trudne szczegolnie w wiekszych miastach (powyzej 20k) wystarczy zakrasc sie do empiku i poobserwowac ludzi ktorzy ogladaja dzial z fantastyka, wystarczy tylko troche z takim typkiem pogadac i juz mamy kolejna ciekawa osobe, a jak nie ma empiku to wystarczy sie rozejrzec po miescie i poszukac dlugowlosej mlodziezy, w 90% beda to zazarci gracze/mistrzowie, pozostale 10% poznasz po perfidnym wyrazie twarzy jakby przed chwila zjadl jakiegos kota ;P

[JEDIDJ 0]

Ja namiętnie z kolegami gramy w "Magie i miecz"... polecam grę wszystkim.... jest ona niestety w naszych czasach trudno dostępna a na Allegro kosztuje ok 150 zł;/...

[John_McClane 0]

Mam postać u kolegi ale niestety jeszcze nie graliśmy ani razu...trzeba mu przypomnieć

[e_t 0]

Ja tak samo ;)

[ktosik 0]

Jeśli ktoś był związany z Fandomem lub mieszkał w większym mieście, to miał ułatwiony dostęp do turlaczy. W 1984 firma Encore wydała grę Labirynt Śmierci, która przy odrobinie inwencji już mogła służyć jako podstawa do własnego systemu RPG. W bodajże tym samym roku były już dostępne periodyki PSMF Sfera i Feniks również poruszające temat RPG i z polskim tłumaczeniem wyrywków podręcznika starego wydania D&D. Liźnięto nieco temat w miesięczniku Fantastyka, tygodniku Razem oraz telewizyjnych programach: Fantastyka, Poza Ziemią, Teleranek, 5-10-15. Trochę było w różnorakich Fanzinach ale największy wówczas dostęp do RPG był w klubach i na konwentach, gdzie można było uzyskać dostęp do różnorakich kopii, tłumaczeń i samoróbek a przede wszystkim załapać się na jakąś sesję. Osobiście szybko przekonałem się, że do gry wystarczy opis świata, bestiariusz, jakieś materiały w postaci map, planów, rycin i GM z wyobraźnią a cała reszta w postaci mechaniki, tabelek, przepisów i kostek to tylko zbędny balast oraz strata czasu. Mistrz ma do opowiedzenia jakąś historię a gracze przygodę do przeżycia w zależności od realiów i konwencji świata gry mogą sobie pozwolić na mniej lub więcej szaleństwa, jeśli zaś sesja kończy się po trzech minutach bo tak wynikło z pechowych rzutów i tabelki to chrzanić wszelką mechanikę.