Dziewczyny czyli relacje damsko - męskie

[Vaksinar 0]

Dnia 15.04.2006 o 17:06, Nulinka napisał:

Chłopaki , najlepiej okazać dziewczynie, że ja lubicie - może bukiecik fiołków, stokrotek....Nie
ukrywajcie tego i nie czekajcie na to, że sie sama domyśli. My może i sie domyślamy, ale wolimy
potwierdzenie w slowach , w czynach....Nie bójcie się tego okazać ! dziewczyny to lubią !

Ja myślę, że my chcemy, ale nie zawsze możemy - strach przed np wyśmianiem. Wiesz różnie to bywa, mi się na szczęście jeszcze tak nie zdarzyło, ale może, prawda ?

[H1ghlander 0]

Cos w tym jest rzeczywiscie ale raczej nie wysmiania a po prostu odmowy czy odrzucenia.

Faceci chca tak mowic, bo sa prosci ;] Pozniej juz mamy dosyc tych gierek ;p

[Vaksinar 0]

Dnia 16.04.2006 o 17:36, Araondoion napisał:

Pozniej juz mamy dosyc tych gierek ;p

Co Ty gadasz, niektóre gierki są suuuper. :]

[Treant 0]

A może chodzi o strach przed stratą we własnych oczach? Człowiek "otumaniony" w takim momencie traktuje obiekt uwielbienia jak wyrocznię - negatywna odpowiedź go zrani niezależnie od tego, czy rzeczywiście mu się należała.

[H1ghlander 0]

chodzi mi o punkt kulminacyjny gdy chce sie juz przejsc do konkretow ;]

[gloody 0]

Konkrety jak wszytko ryzykowne- średnia szansa powodzenia, trudno się zdobyc na odwage, ale jak się uda to zysk jest duży :)

[Nulinka 0]

Wszystko sie zdarzyc może....ale nie lepiej byc pewnym ?/czasem trzeba przełknąć kroplę goryczy - nie tylko faceci, dziewczyny o wiele częściej/. Wiem, u facetów wchodzi "urażona duma", ale takie jest życie. Ja wolę grać w "otwarte karty".

[H1ghlander 0]

Dnia 16.04.2006 o 18:17, gloody napisał:

Konkrety jak wszytko ryzykowne- średnia szansa powodzenia, trudno się zdobyc na odwage, ale
jak się uda to zysk jest duży :)

ale czasem juz chyba mozna przejsc do konkretow, na starcie raczej nei ma sensu :p

[Treant 0]

A co powiesz na ludzi, którzy nie są pewni swoich uczuć?

[Nulinka 0]

Myślę, że tak do końca - każdy ma jakieś wątpliwości - czy to akurat jest własnie to uczucie. Ale jeżeli bardzo chce sie być z tą drugą osobą, wszystko "kręci się" wokół tej osoby - to jest to "to coś". Można to nazwać miłością. A czy uzyska sie pewność ? To zależy od naszego podejścia do życia, do uczucia. Jeżeli w nas drzemie chociaż malutka nutka "niewiary" w siebie, to ciężko będzie uwierzyć we własne jak i drugiej osoby - uczucie.

[rolek85 0]

Niulika Treant Wydaje mi się, że zawsze drzemie w nas szczypta niepewności. Przynajmniej jest tak w przypadku jak ktoś bardzo w coś wierzył, a to coś nie okazało się prawdziwe. Wtedy podchodzi się z pewnym dystansem, mniejszym bądź większym...

[Nulinka 0]

Oczywiście, masz rację...z dystansem zawsze podchodzą też Ci, którzy nie wierzą w siebie, swoje możliwości...

[rolek85 0]

Dnia 18.04.2006 o 10:40, Nulinka napisał:

Oczywiście, masz rację...z dystansem zawsze podchodzą też Ci, którzy nie wierzą w siebie,
swoje możliwości...

Nie do końca chyba tak jest. Bo jeżeli raz na kimś się zawiedziesz, później drugi raz to czy nie będziesz podchodziła z dystansem do tej osoby??

[Nulinka 0]

No jasne - i do tej osoby - i do każdej następnej....W podświadomości - nawet gdy tego niechcesz - niepewność zostaje.

[Obrazoburca-_-Skyler 0]

Dnia 18.04.2006 o 10:55, Nulinka napisał:

No jasne - i do tej osoby - i do każdej następnej....W podświadomości - nawet gdy tego niechcesz
- niepewność zostaje.

To dobrze bo już się ślepo wszystkim nie ufa. Odrobina ostrożności zawsze jest potrzebna.Najgorsze jest całkowite zaćmienie umysłu, kiedy nie potrafi się już "trzeźwo" myśleć.

[rolek85 0]

Z drugiej strony zaś gdy poznajesz nową osobę i coraz bardziej się poznajecie ta niepewność i dystans coraz bardziej topnieje.

[Nulinka 0]

Czyli wyplywa z tego wniosek - lepiej pocierpieć, raz "się sparzyć", by później brać zycie "na trzeźwo". Może i to ma sens....

[rolek85 0]

Człowiek uczy się na swoich błędach... Ale pomaga mu to w przyszłości i gdy znajdzie się w podobnej sytuacji włącza mu się ostrzeżenie, że jest zagrożenie :)

[Obrazoburca-_-Skyler 0]

Dnia 18.04.2006 o 11:04, Nulinka napisał:

Czyli wyplywa z tego wniosek - lepiej pocierpieć, raz "się sparzyć", by później brać zycie
"na trzeźwo". Może i to ma sens....

Można się nie sparzyć-ale to rzadko. Ale lepiej chyba na trzeźwo podchodzić do pewnych spraw-szczególnie związków

[Nulinka 0]

Jasne, tylko czasem to "otrzeźwienie" u niektórych przychodzi....zbyt późno. A z kolei - cały czas być podejrzliwym - to nie wpływa korzystnie na związek. I jak tu byc mądrym w "tych" sprawach ? I tak źle, i tak niedobrze...