Bóg - istnieje czy jest wymysłem ludzkiej wyobraźni

[KrzysztofMarek 9]

Dnia 23.10.2008 o 18:54, Thermometrr napisał:

/.../. Każdy ma wolną
wole dlatego można sobie wierzyć albo, nie.

Pomijasz, moim zdaniem, pewien aspekt wiary (w znaczeniu przyjęcia jakiegoś pogladu bez dowodu). Otóż ateiści też wierzą. Wierzą w to, ze czegoś takiego jak Bóg nie ma. Na nieistnienie Boga dowodu nie ma i z braku dowodu musza kontentować się przyjęciem takiego poglądu bez dowodu, czyli w to wierzyć.

[Zaskron 0]

Nasuwa się pytanie: po co w coś wierzyć? Prędzej czy później walnie prosto w Ziemię meteoryt i wszyscy zginiemy. Trzeba się cieszyć życiem tak jakby jutra miało nie być.

[Ceteris_Paribus 0]

Dnia 23.10.2008 o 21:57, Zaskroń napisał:

Nasuwa się pytanie: po co w coś wierzyć? Prędzej czy później walnie prosto w Ziemię meteoryt
i wszyscy zginiemy. Trzeba się cieszyć życiem tak jakby jutra miało nie być.

Czyli carpe diem

[Rusty-Luke 0]

Dnia 23.10.2008 o 18:03, Bobek94 napisał:

Jak się nazywali, tacy co mówią że nie idzie udowodnić istnienia, albo jego braku? Nie,
to nie byli ateiści, coś innego...

Agnostycy.

[KrzysztofMarek 9]

Dnia 23.10.2008 o 21:57, Zaskroń napisał:

?.../ Trzeba się cieszyć życiem tak jakby jutra miało nie być.

Skoro Tobie nasuwają się pytania, to poszukaj na nie odpowiedzi - to Twoja sprawa. Ale... zauważ, że tak naprawdę, cieszyć się możesz, jeśli masz pamięć. Gdybyś jej nie miał, to co Ci po radości, skora nawet nie wiedziałbyś, że ją miałeś? No i dlatego, dla Ciebie, jest wszystko jedno, czy tem meteoryt walnie w ziemią i wygubi na niej życie, czy też tylko malutki spadnie na Ciebie i tylko Ciebie zabije. Jeśli po śmierci nic nie ma, nie ma też pamięci. Spróbuj rozważyć, co to dla Ciebie znaczy.

[Jaba 0]

Zapytam tak osobiście: Obchodzisz święta nowiu ?

[Zaskron 0]

Jestem wierzący w ogóle a Ty?
Ale ja osobiście staram się niczym nie przejmować...może jutro już nie dam posta?
Nikt tego nie wie. To co jest po śmierci w takim razie?

[KrzysztofMarek 9]

Dnia 23.10.2008 o 22:08, Zaskroń napisał:

Jestem wierzący w ogóle a Ty?

Też. Tylko nie w ogóle a konkretnie.

Dnia 23.10.2008 o 22:08, Zaskroń napisał:

Ale ja osobiście staram się niczym nie przejmować...może jutro już nie dam posta?

Najważniejsze, to dobrze się odżywiać, niczym się nie przejmować i w ciasnych butach nie chodzić, czy tak? ;-D

Dnia 23.10.2008 o 22:08, Zaskroń napisał:

Nikt tego nie wie. To co jest po śmierci w takim razie?

Przekonamy się, albo nie. Zakład Pascala się kłania.

[Jcl 0]

Dnia 23.10.2008 o 22:08, Zaskroń napisał:

Nikt tego nie wie. To co jest po śmierci w takim razie?

Jesteś w innym wymiarze, w którym nie możesz przebywać nieskończoność. Musisz inkarnować kolejny raz na Ziemię (lub inną planetę), aby zdobywać nowe doświadczenia.

[Zaskron 0]

Dnia 23.10.2008 o 22:22, jcl99 napisał:

Jesteś w innym wymiarze, w którym nie możesz przebywać nieskończoność. Musisz inkarnować
kolejny raz na Ziemię (lub inną planetę), aby zdobywać nowe doświadczenia.

Tak? Daj mi link do filmu na którym jest to udowodnione. To jest niemożliwe!

[Cedricek 1]

A'' propos pamięci...
Nie tak dawno bałem się, że po śmierci nie pamiętamy nic z zeszłego życia... Właściwie, to bałem się tego od kiedy pierwszy raz pomyślałem o śmierci, tym, co po życiu i pustce... czyli mniej więcej od 6 roku życia.
Więc...W wieku lat 9 spytałem sie pewnej siostry zakonnej, która uczyła mnie religii, czy zachowamy swoje wspomnienia. Siostra popatrzyła się na mnie dziwnie i powiedziała ,,a po co?". I tyle.
Jakis czas temu zapytałem się znowu mojego katechety. Otrzymałem odpowiedź taką, że... Wspomnienia mogą nie być potrzebne nam po śmierci... Ze jeśli będziemy pamiętali życie to i zło,a to nam może przeszkodzić w odczuwaniu szczęścia. Że wspomnienia nie będą nas już obchodziły... Brr...
Ja protestuje. Myślałem o tym wiele lat i wiem, ze moje wspomnienia tworzą moją osobę. Moje ja. I te złe i te dobre. Żadnego z nich NIE CHCĘ stracić po śmierci. Z moimi przyjaciółmi wielokrotnie rozmawialiśmy na ten temat ( i wiele innych). Oni tez tego nie chcą, chociaż nie napawa ich to takim strachem jak mnie.
Jeden z moich przyjaciół, po lekcji religii powiedział mi ,,Trochę zaufania do stwórcy". I tego muszę się trzymać.
W każdym razie... Jeśli miałbym je stracić...Moje wspomnienia, to wiem, że będę o nie walczył.
A jak wy sądzicie? tracimy, czy nie?

[Budo 0]

/.../

Po co kogokolwiek pytasz, skoro nikt nie wie..? Każdy może mieć własny pogląd, ale będzie to tylko jego odczucie, równie dobrze możemy coś pamiętać, nie pamiętać nic, może nas po smierci w ogóle nie być, albo możemy się reinkarnować. Jakich odpowiedzi oczekujesz zadając takie pytanie...

[KrzysztofMarek 9]

Dnia 23.10.2008 o 22:31, cedricek napisał:

/.../ powiedział mi ,,Trochę zaufania do stwórcy".
I tego muszę się trzymać. /.../

Każdy może wyrazić swój pogląd, i przyznam, że to zdanie "trochę zaufania do Stwórcy" bardzo mi sie podoba.

[Jcl 0]

A może uargumentujesz swoją wypowiedź?

[KrzysztofMarek 9]

Dnia 23.10.2008 o 22:22, jcl99 napisał:

>/.../ Musisz inkarnować
kolejny raz na Ziemię (lub inną planetę), aby zdobywać nowe doświadczenia.

>
Hmmm... Zapewne wiesz, co mówisz. Pewnie już inkarnowałeś się co najmniej raz. Podzielisz się z nami doswiadczeniami?

[Cedricek 1]

Budo pytasz się o powód i cel mojego pytania?
Jeden powód jest zupełnie naturalny: Chce się podzielić moimi obawami.
Drugi... Jest tutaj parę osób które uznaje za fachowców w sprawach religii. Może one wiedza coś więcej? Jakieś oficjalne stanowisko KK w tej sprawie?
Pojedynczy człowiek pragnie wsparcia. Szczególnie w takich sprawach. psychologicznie naturalna reakcja...Szukam oparcia, potwierdzenia. Nie mogę ufać samemu sobie.
Chce wiedzieć więcej... Znacznie więcej. Np. Wielokrotnie staram się zrozumieć dokładnie co to znaczy ,,zawsze". I wielokroć zbliżam się do tego na wyciągnięcie ręki. Już to czuje...I gaśnie.
To chęć poznania w połączeniu z obawami przygnała mnie z tym pytaniem, Budo. Takiej sile nie da się oprzeć.

KrzysztofMarek :

Mi też się podoba to zdanie. A wypowiedział je Viear ( obecny na forum). Przynajmniej dało mi ono coś w rodzaju punktu oparcia. faktycznie: Trochę zaufania. Ufam.
Ale to nie oznacza, że nie chce wiedzieć. W końcu jestem człowiekiem :)

[Mogrim 0]

Dnia 23.10.2008 o 22:31, cedricek napisał:

Więc...W wieku lat 9 spytałem sie pewnej siostry zakonnej, która uczyła mnie religii,
czy zachowamy swoje wspomnienia.
A jak wy sądzicie? tracimy, czy nie?

Sądzę, że nie tracimy. Życie po śmierci to albo świadomie przeżywane szczęścia zbawienia, albo cierpienia w piekle i "dręczenia pamięcią" o dawnych grzechach.

[Transylvanian_Hunger 0]

Po co by żyć, zbierać doświadczenia, przeżycia, emocje etc. gdybyśmy po śmierci niczego nie pamiętali ? Człowiek bez świadomości, bez własnego jestestwa. Określenie "żywy trup" pasowałoby tutaj jak ulał.

[eXtaz 0]

NO tak, ale wspomnienia po śmierci, tam na górze mogą być ci wogólę nie potrzebne, jeśli zza życia wierzysz i starasz się być coraz lepszym, może być tak że poprostu oczyszczą cię z tego co w tobie niedoskonałe, złe i będziesz od niowa czystą kartką!:

[Transylvanian_Hunger 0]

Dnia 24.10.2008 o 11:23, eXtaz napisał:

NO tak, ale wspomnienia po śmierci, tam na górze mogą być ci wogólę nie potrzebne

To jak żyjesz decyduje jaka będzie twoja pozycja po śmierci. Twoje czyny, myśli i działania tworzą bilans który ma decydować gdzie się oprzesz w zaświatach. Z pewnością za nic bym nie chciał zapomnieć tego co przeżyłem.